جعفر گلشن روغنی
16 مهر 1397
در پی تصویب لایحه انجمنهای ایالتی و ولایتی در جلسه 14 مهر 1341 هیئت دولت حکومت پهلوی، بعد از دو روز، متن آن در روزنامههای 16 مهر منتشر شد. با وصول روزنامهها به دست علما و مراجع شهر قم، به خصوص نسخه روزنامه کیهان که با تیتری بزرگ، اعطای حق رأی به زنان را اعلام کرده بود، نارضایتی نسبت به این لایحه علنی شد. به محض آگاهی امام خمینی از ماجرا، دامادشان سیدشهاب الدین اشراقی را با این پیام به منزل حاج شیخ مرتضی حائری فرستادند: «شما جلسهای تشکیل دهید و علما را دعوت کنید».[1] در پی پیشنهاد تشکیل جلسه از سوی امام، بعد از نماز مغرب و عشا، جلسهای با حضور ایشان، آیتالله گلپایگانی، آیتالله شریعتمداری و شیخ مرتضی حائری در منزل شیخ عبدالکریم حائری یزدی، بنیانگذار حوزه علمیه قم تشکیل شد تا در باب نخستین اقدام اعتراضی و چگونگی ابراز مخالفت و مقابله با لایحه یاد شده، چارهاندیشی و همفکری نمایند. پس از گفتوگوهای طولانی که تا پاسی از شب ادامه داشت[2] «تصمیم گرفته شد تا با ارسال تلگرامی به شاه در مخالفت با این تصویبنامه و نیز ارسال پیام برای علمای مراکز و شهرستانها، خشم و اعتراض روحانیت را ابراز نمایند.»[3]
پینوشتها:
[1] - طاهری خرمآبادی (آیتالله)، سیدحسن، خاطرات،ج1، به کوشش محمدرضا احمدی، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی، 1377ش، ص148
[2] - دوانی، علی، نهضت روحانیون ایران، ج3، تهران، بنیاد فرهنگی امام رضا(ع)، 1358ش، ص29
[3] - حضور (فصلنامه، ویژهنامه سومین سالگرد امام)، خرداد 1371، ص15
تعداد بازدید: 1523