اعتراض به حکومت پهلوی در روز نیمه شعبان

جعفر گلشن روغنی

11 دي 1396

در دورانی که امام خمینی پس از مدتی حبس در زندان قصر، ظاهراً آزاد شدند و سپس در منطقه شمیرانات تهران از سوی حکومت پهلوی ایام حبس خانگی (از 11 مرداد 1342 تا 15 فروردین 1343) را سپری می‌کردند، ساواک نیز فعالیت‌ها و سخنرانی‌های هواخواهان ایشان را رصد می‌کرد و گزارش می‌داد. بر همین اساس، گزارش شد که در 11 دی 1342 مصادف با نیمه شعبان که «به مناسبت تولد حضرت حجت[عج] در مسجد[ی] واقع در مقابل [چهارراه] پپسی‌کولا، معممین به منبر می‌رفتند، اغلب ضمن سخنرانی به آقای خمینی اشاره نموده و در حق نامبرده دعا می‌نمودند. یکی از روحانیون به نام مروارید [احتمالاً شیخ علی‌اصغر مروارید] درباره علت دستگیری [امام] خمینی اظهار نموده که: طبق قانون اساسی قبل از تصویب هر قانونی باید از مراجع تقلید کسب تکلیف شود و روحانیون باید به دولت برنامه بدهند و [امام] خمینی را به جرم همین صحبت بازداشت کردند و دولت که روحانیت را مخالف اصلاحات می‌دانست هیچ گونه توجهی به آنها ننمود و دست به کارهای خلاف شرع و قانون زد. کدام روحانی است که مخالف پیشرفت دهقانان باشد؟ کیست که بگوید فقر نباید از بین برود؟ ما کارهای اساسی را قبول داریم. این چراغانی‌ها همه برای وجود کسی است که خواستار ظهور او هستیم و می‌خواهیم بیاید و دنیا را پر از عدل و داد کند.» (منبع: سیر مبارزات امام خمینی در آینه اسناد به روایت ساواک، ج2 (قیام 15 خرداد 1342 و پیامدهای آن -1)، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، 1386ش، صص170 و 171)

 
تعداد بازدید: 1555