نهضت امام خمینی
دومین نامه آیت‌الله میلانی به آیت‌الله قاضی طباطبایی
جعفر گلشن روغنی
27 بهمن 1396
در پی بازداشت آیت‌الله سید محمدعلی قاضی طباطبایی به همراه چهار تن از روحانیون و وعاظ تبریز در 13 آذر 1342 و سپس انتقال آنها به زندان قزل‌قلعه در تهران، علما و روحانیون و مراجع تقلید متعددی به او نامه نوشتند. از جمله آیت‌الله سید محمدهادی میلانی، از مراجع تقلید مشهد در این‌باره دوبار نامه نوشت. بار نخست در 27 آذر 1342 نوشت: «خبر بازداشت جنابعالی و دیگر آقایان حجج اسلام و خطباء عظام و سایر آقایان محترمین، عموم ملت مسلمان بالخصوص جامعه روحانیت را فوق‌الحد متأثر و نگران می‌دارد. گر چه برای خود آقایان این پیشامد موجب مزید عز و شرف است، تأسی به اولیاء خدا و حضرت ائمه علیهم‌السلام کرده‌اید و در راه احقاق حق و دفاع از مصالح امت اسلامی توقیف و زندانی شده‌اید... بدون شک جامعه روحانیت و افکار عمومی از شما رجال مذهبی و مجاهد فی سبیل الله حمایت می‌کند و عنایات حضرت بقیه‌الله ارواحنا فداه کاملاً مورد امید است. دعا می‌نمایم و انتظار اطلاع از حالات شریفه دارم.»[1]
در دومین نامه در 27 بهمن 1342 بر درستی و نیکی فعالیت‌ها و اقدامات او علیه برنامه‌ها و اقدامات حکومت پهلوی، مهر تأیید زد و نوشت: «دستگیر شدن حضرت‌عالی و بعداً محدود بودن به حدودی در تهران و نیز محروم شدن مسلمانان از زیارت حضرت‌عالی تازگی ندارد. از قدیم اولیاء و بزرگان مبتلا بوده‌اند و نیز از گذشته و آینده خبر داده‌اند. بلی به صبر و تحمل دستور داده‌اند و فتح و پیروزی را نوید داده‌اند.» در ادامه در تأیید اقدامات آیت‌الله قاضی طباطبایی یادآور شد: «حضرت‌عالی جرمی نداشته‌اید جز آنکه عدالت‌خواه بوده و دعوت به عدالت نموده‌اید و گفته‌اید در مملکت مذهبی نتواند آنچه که مخالف با قوانین مذهب است حکومت کند و گفته‌اید خفقان و اختناق و جور و تعدی، آرامش و آسایش ملت و امت را مختل می‌سازد و نتیجه‌ای وخیم دارد. گفته‌اید استقلال این مملکت اسلامی و تخلص از فشار سیاست‌های خارجی منحصر است در هواداری و نگهداری این امت اسلامی و رعایت احساسات مذهبی و خواسته‌های مشروع‌شان و گفته‌اید این مملکت اسلامی در مخاطره نیستی از همه جهات است و در پرتگاه نابودی است. بایستی چاره کرد و رجال باایمان و دلسوز مملکت و اهل فکر و تدبر در شئون خیر و صلاح وارد باشند نه آنکه اولیای امور چنان که فعلاً هست تعمیه کنند و برخلاف حقیقت، رفتار و گفتارشان بوده باشد که هم بر ملت صدمه دارد و هم بر خودشان.»[2] بنابر گزارش ساواک در 9 فروردین 1343، این نامه به صورت پلی‌کپی «از تهران به تبریز رسیده و تعدادی بین افراد بازاری پخش شده است.»[3]
[1] - یاران امام به روایت اسناد ساواک: شهید آیت الله سید محمدعلی قاضی طباطبایی، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات، 1378ش، ص95 (گراور نامه)
[2]- همان، صص110 و 111؛ اسناد انقلاب اسلامی، ج1، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی، 1374ش، صص233 و 234
[3] - یاران امام به روایت اسناد ساواک: شهید آیت الله سید محمدعلی قاضی طباطبایی، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات، 1378ش، ص109
تعداد بازدید: 1408
آرشیو نهضت امام خمینی
جدیدترین مطالب
پربازدیدها
