جعفر گلشن روغنی
23 اسفند 1396
پس از ورود شیخ عباسعلی اسلامی از روحانیون و سخنرانان درجه اول تهران به استان خوزستان و سخنرانیهای وی در مساجد شهرهای این استان، مأمورین ساواک به تهیه گزارشهای متعدد از اقدامات وی پرداختند. براساس یکی از همین گزارشها که از سخنرانی وی در 23 اسفند 1342 در مسجد بهبهانیهای شهر آبادان تهیه شده بود او «بر منبر رفت و درباره قرآن کریم و شناختن آن بحث نمود و علت عقبافتادگی کلیه مسلمین و نداشتن سلامت کامل و بهداشت و بیخبر بودن از خداشناسی [را این دانست] که یک عده از مردم گمراه بوده و آنها همیشه میل داشتهاند که اسلام و دین از هم پاشیده باشد. آنها تمام استعمارگر میباشند.» سپس اضافه کرد: «از روزی که پا به این شهر گذاشتم وضع خیابان احمدآباد و کوچههای آن، وضع آبادان و کوچههای آن و نداشتن بهداشت و نظافت مردم شهر را دیدم. آبادان هم به دست یک عده ظالم و ستمگر و استعمارگر اداره میشود، تنها به فکر خود بوده و هیچگاه میل نداشتهاند که بهداشت باشد تا مردم مسلمان و بیچاره مریض نشوند و از بین نروند.» در ادامه افزود: «ما نمیتوانیم به طور آزادانه کار خود را انجام و فرایض دین را بهجا آوریم، ولی توصیه میکنم که تا میتوانید از قرآن تعلیم ببینید. ما با داشتن استعمارگران بایستی اینگونه شهر کثیف و پلید داشته باشیم. اگر کسی گفت چرا اینطور است، فوراً استعمارگران در صدد تلافی و بیچاره نمودن برمیآیند. اگر تمام مسلمانان کار و رفتار و عمل خود را از روی گفتار خدا عمل میکردند اکنون به این روز و فلاکت نبودند... کسانی که در رأس کار میباشند اگر بخواهند چیزی را به کسی بقبولانند و چه بیچارهای که به دست استعمارگران افتد، اگر شده حرفی را به زور از او بشنوند یا با شکنجه دادن و یا به تعقیب و خلاصه آنکه باعث مرگ او هم شوند، کار خود را انجام میدهند و از هیچگونه عملی دریغ نمیکنند.»[1]
[1] حجتالاسلام حاج شیخ عباسعلی اسلامی به روایت اسناد ساواک، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات، 1382 ش، صص 246 و 247.
تعداد بازدید: 1399