جعفر گلشن روغنی
14 مرداد 1397
پس از آزادی امام خمینی از زندان حکومت پهلوی در 11 مرداد 1342، حبس خانگی ایشان از سوی حکومت در منزل آیتالله سیدعباس نجاتی برادر آیتالله سیدحسن قمی در منطقه داوودیه شمیرانات تهران آغاز شد. سیل مشتاقان دیدار با امام خمینی، سبب شد تا حکومت از روز دوم، ملاقات مردم با ایشان را قطع نماید و جمعیت حاضر در مسیر و اطراف محل سکونت ایشان را متفرق سازد. در ادامه بر اساس گزارش ساواک «ساعت 16 روز دوشنبه 14 مرداد 42 در بین بازاریان و افراد جبهه ملی گفته میشد که ساعت 20 قرار است آیتالله خمینی از محل فعلی واقع در داوودیه به قلهک خیابان دولت ایستگاه قنات، باغ روغنی انتقال مکان دهد. به همین جهت عدهای از بازاریان و افراد جبهه ملی در قلهک ایستگاه قنات سر چهارراه اختیاریه اجتماع و منتظر ورود [آیتالله] خمینی بودند. در میان این عده نیز از معممین دیده میشد. ساعت 21 از طرف پلیس به وسیله بلندگو به مردم دستور تفرقه داده شد و چون این عده به اطراف پراکنده شدند افراد پلیس رفتند و افراد تا ساعت 22و30 به تدریج به طرف شهر حرکت نمودند فقط سی نفر از بازاریان در محل فوق مستقر شدند».[1] در ادامه در ساعت 22و50 امام خمینی به همراه حاجآقا مصطفی خمینی، فرزندشان و سه دامادشان، محمود بروجردی و شهابالدین اشراقی و محمدحسن اعرابی به اضافه آقای لواسانی، وارد منزل آقای روغنی شدند.[2]
[1] - سیر مبارزات امام خمینی در آینه اسناد به روایت ساواک،ج2(قیام 15 خرداد 1342 و پیامدهای آن ـ 1)، تهران، موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، 1386ش، ص310 و 311؛ قیام پانزده خرداد به روایت اسناد ساواک، ج4(دوران حصر)، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات، 1380ش ، ص34 و 35.
[2] - سیر مبارزات امام خمینی...، ج2، ص307.
تعداد بازدید: 1216