ادب و هنر

ابیاتی در مدح امام خمینی بر دیوار گوهرشاد

به انتخاب: جعفر گلشن روغنی

08 شهريور 1397


از زمانی که امام خمینی در سحرگاه 15 خرداد 1342 در شهر قم بازداشت و سپس به زندان قصر تهران منتقل شد و آنگاه از 11 مرداد ماه در حبس خانگی در منازلی در مناطق داوودیه و قیطریه تهران روزگار گذراند تا این که در 15فروردین 1343 آزاد شد و به شهر قم بازگشت؛ علاقه‌مندان،‌ همفکران، ارادتمندان، دوستان و فعالان بسیاری در شهرهای گوناگون نسبت به وضعیت بازداشت و حبس ایشان ابراز نگرانی و دلتنگی کردند و به شیوه‌های مختلف نسبت به این امر واکنش نشان دادند. از جمله تعدادی از سرایندگان و شاعران درباره ایشان و وضعیت دربندبودن‌شان شعر گفتند و ابیاتی را به صورت‌های متفاوت منتشر کردند. آنچه که مسلم است به سبب وجود فضای امنیتی و پلیسی حاکم، نام سرایندگان ابیات ذکر نشده است و کمتر می‌توان خط و نشانی از آنها به دست آورد، لیکن طی سال‌های اخیر به سبب انتشار حجم عظیمی از اسناد ساواک در قالب کتاب‌های مختلف، تعداد قابل توجهی از این سروده‌ها در دسترس قرار گرفته‌اند که خوانش هر کدام گویای حال و هوای نهضت اسلامی در آن سال‌هاست. در این سروده‌ها عواطف و احساسات و ذهنیت‌های دوستداران و گستره فراگیری جغرافیایی محبوبیت امام و علاقه‌مندی‌های مردم نسبت به ایشان نمایان می‌گردد. از این‌رو می‌توان توجه به این سروده‌ها را در شناخت روح زمانه حاکم بر اذهان مبارزان و فعالان و هواخواهان نهضت امام خمینی بسیار مؤثر شمرد و از اهمیت آنها سخن گفت.

از جمله سروده‌هایی که امروزه در دسترس است، ابیاتی است که ساواک خراسان طی متنی محرمانه برای ریاست ساواک گزارش کرد: «در تاریخ 15 آبان 42 چند برگ اشعار خطی به شرح زیر در مدح آقای خمینی به دیوار مسجد گوهرشاد الصاق گردیده» است:

قلم را به دستم بگیرم ز مهر                                             نویسم یکی مدح آن شوخ‌چهر

چه مدحی که در مدح او مانده‌ام                                        کجا درسی از مدح او خوانده‌ام

ولکن ز فهمی که دارم قلیل                                             من زشت‌کردار و عبد ذلیل

بیارم یکی مدح او را به یاد                                              نویسم که گردید بیدار و شاد

خمینی یکی رادمرد دلیر                                                 که از مدح او عقل گردیده پیر

خمینی یکی مرد روشن‌روان                                            ز کارش بگوید عدو الامان

خمینی علمدار اسلامیان                                                  خمینی بود فخر ایرانیان

شب و روز دشمن ز او بیمناک                                         دل بدسگالانِ او دردناک

ولکن وی از روشنی شد فزون                                         علمهای دشمن ز او واژگون

عدو خواست او را که آرد زوال                                        به کشتار و زندان و جنجال و قال

الهی ورا حافظ و یار باش                                              هم از شر دشمن نگهدار باش

مپندار دشمن به ما چیرگی                                               شود تا نماید کسی خیرگی

 

منبع: سیر مبارزات امام خمینی در آینه اسناد به روایت ساواک،‌ ج 2 (قیام 15 خرداد 1342 و پیامدهای آن ـ 1)، تهران، مؤسسه تنظیم ونشر آثار امام خمینی، 1386 ش، ص 163.



 
تعداد بازدید: 1889



آرشیو ادب و هنر

نظر شما

 
نام:
ایمیل:
نظر:
تصویر امنیتی:

جدیدترین مطالب

پربازدیدها

© تمامی حقوق برای پایگاه اطلاع رسانی 15 خرداد 1342 محفوظ است.