سید رضا فندرسکی
11 شهريور 1397
به دنبال رحلت آیتالله العظمی برجرودی روحانیونی مثل آیتالله سیدمحمد جزایری و سیدمحمدحسن آلطیب بر مرجعیت امام خمینی در شوشتر تأکید داشتند. ارتباط مردم شوشتر با مردم اهواز نیز باعث آشنایی مردم این شهر با نهضت اسلامی شد.[1]
پس از دستگیری امام خمینی و قیام 15 خرداد سال 1342 جمعی از مردم شوشتر در روز 27 خرداد با ارسال تلگرافی به شاه خواستار آزادی ایشان شدند. شاه دستور داد کسانی که این تلگراف را فرستادهاند شناسایی شوند.[2] عده زیادی از روحانیون و مردم شوشتر در تلگراف دیگری که در روز چهارم تیر برای شاه ارسال کردند یکبار دیگر درخواست خود مبنی بر آزادی رهبرشان را مطرح کردند. بانوان شوشتری ساکن اهواز نیز سه روز بعد تلگرافی با همین مضمون به دربار فرستادند که عده زیادی از زنان آن را امضا کرده بودند.[3]
در سالگرد سخنرانی مهم امام در سال 1342، یعنی روز 13 خرداد 1343 اعلامیه مردم اهواز در شوشتر نیز توزیع گردید.[4]
پینوشتها:
[1]. اسدی، محمدعلی، انقلاب اسلامی در شوشتر و گتوند، مرکز اسناد انقلاب اسلامی، 1393، ص 50.
[2]. قیام 15 خرداد به روایت اسناد، مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات، ج 3، 1378، ص 278.
[3]. اسدی، همان، صص 58 – 59.
[4]. همان، ص 60.
تعداد بازدید: 1736