جعفر گلشن روغنی
02 بهمن 1397
در پی ترور حسنعلی منصور نخستوزیر حکومت پهلوی در اول بهمن 1343 به دست محمد بخارایی عضو جمعیت هیئتهای موتلفه اسلامی، ساواک تهران طی گزارشی در 2 بهمن 1343 به بیان احوال، روابط و دوستان وی پرداخت. بر اساس این گزارش، او از نزدیکان آیتالله سید محمود طالقانی بود که روابط بسیار نزدیکی با وی داشت، به گونهای که برخی تصور می کردند محمد بخارایی فرزند آیتالله طالقانی است. بخارایی «در مجالس مهندسین اسلامی که قبلاً در خیابان ژاله تشکیل میگردید، عهدهدار پذیرایی از افراد بوده و اغلب مقادیر زیادی از تألیفات جامعه مهندسین و شرکت نشر کتاب که اکثراً مربوط به طالقانی و مهندس مهدی بازرگان بود را در این محل و همچنین در مسجد هدایت... میفروخت. پس از تعطیلی جلسه مهندسین اسلامی، بخارایی در جلسات مکتب توحید شرکت مینمود. کتابهایی نیز با خود به جلسه میآورد و به حاضرین میفروخت. نامبرده با گویندگان مکتب توحید از قبیل مرتضی مطهری (واعظ)، [علی گلزاده] غفوری و دکتر [محمد ابراهیم]آیتی مرحوم آشنا و صحبت مینمود و از زمان دستگیری طالقانی و بازرگان تا قبل از محاکمه، جریان ملاقات و تماس خود را با آنها در زندان برای افراد مکتب توحید بیان مینمود و در زمان محاکمه، جریان دادگاه را تشریح میکرد و چنانچه جزوهای در اختیار داشت به افراد میداد».
یاران امام به روایت اسناد ساواک: عالم جاودان استاد شهید مرتضی مطهری، تهران مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات، 1382ش، ص 64 و 65.
تعداد بازدید: 1304