جعفر گلشن روغنی
03 بهمن 1397
شیخ احمد کافی از واعظان سرشناس مشهد و تهران در 3 بهمن 1343 از سوی ساواک به زندان قزلقلعه انتقال داده شد.[i]
یک روز بعد از آن از جانب بازپرسی دادستانی ارتش به اتهام «اقدام بر ضد امنیت داخلی مملکت» برایش «قرار بازداشت موقت» صادر[ii]و به زندان شهربانی منتقل شد.[iii] در برگه گزارش بازجویی وی آمده بود که او در دوم بهمن ماه در مسجد حضرتی گفت: «حکومت ظالم با چند نفر از جگر گوشههای زهرا چه میکند؟ آنها را (منظور واعظین) به جرم گفتن حقایق به قزلقلعه میبرند و شنیدهام که یکی دو نفر از اولاد زهرا در قزلقلعه مریض میباشند. خداوند مردم را دعوت به صبر کرد و ما هم صبر کردیم و دیدید صبر علماء سابق چه کرد.» [آیتالله]در همین برگه نوشته شده بود که شیخ احمد کافی «آیتالله خمینی را نایب امام زمان معرفی و او را در زندان و مظلوم معرفی و مرتباً دعا و صلوات برای خمینی فرستاد».[iv] شیخ احمد کافی نسبت به مطالب گفته شده در بازجوییاش گفت: «در مورد نسبت ظلم دادن به حکومت... فقط دعا کردم وضع اصلاح شود و بین دولت و روحانیون التیام به وجود آید. در مورد واعظین بازداشت شده در قزلقلعه توضیح داد که اسمی از کسی نبردم ولی میدانستم یک نفر از روحانیون در قزلقلعه مریض است و برای او دعا کردم [منظور سید ابوالقاسم شجاعیواعظ بود]... در مورد دعا و صلوات مکرر برای آیتالله خمینی صراحتاً اعتراف کرد که این کار را کرده است».[v]
[i]. واعظ شهیر شیخ احمد کافی به روایت اسناد ساواک، تهران مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات،1383 ش، ص 33 و 34.
[ii]. همان، ص 35.
[iii]. همان، ص 36.
[iv]. همان، ص 42 و 43؛ سیر مبارزات یاران امام خمینی در آینه اسناد به روایت ساواک، ج3(2آبان1343-27تیر1345)، تهران، موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، 1393ش، ص 107 و 108.
[v]. واعظ شهیر...، ص 43 - 45؛ سیر مبارزات یاران امام خمینی، ج3، ص 108 - 110.
تعداد بازدید: 1158