02 تير 1399
با دستگیری امام خمینی در 15 خرداد 1342، روحانیون بهویژه علمای طراز اول تلاش هماهنگ و گستردهای برای آزادی ایشان آغاز کردند. اسناد نشان میدهد که علیرغم میل دولت برای مذاکره با روحانیون، ایشان بر عدم هرگونه سازش اصرار کرده و تصمیم گرفتند در صورت برآورده نشدن خواستهشان، شدت و دامنه مبارزه را گسترش دهند. گزارش زیر که در تاریخ 2 /4 /1342 توسط مأمور ساواک تهیه شده مؤید این مطلب است:
«روز گذشته شیخ باقر انصارى اظهار میداشت چند روز قبل طبق قرار قبلى با تیمسار پاکروان [رئیس ساواک] ملاقات نموده و ایشان پیشنهاد نمودند که به قم رفته و با چند تن از روحانیون از جمله آیتالله گلپایگانى صحبت کنم و مشارالیه نیز به قم عزیمت نموده و در مذاکراتى که با آیتالله گلپایگانى به عمل آورده مشارالیه به هیچوجه حاضر به عدول در اقدامات خود نیستند و فقط آزادى آیتالله خمینى را بدون قید و شرط خواستارند و بطوری که اطلاع حاصل نموده، در صورتی که در ظرف این هفته آیتالله خمینى آزاد نشود، روحانیون که خود را براى اقدامات حادى در ایران و حتى کشور عراق و سوریه و مصر آماده نمودهاند، به مبارزه علیه دولت خواهند پرداخت.»[1]
[1]. قیام 15 خرداد به روایت اسناد ساواک، ج 3، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات، 1378، ص 322.
تعداد بازدید: 983