زهرا رنجبر کرمانی
20 خرداد 1400
ساواک در گزارشی با موضوع «نظریات افراد حزب منحله توده راجع به تظاهرات اخیر» در تاریخ 20 /3 /1342 پنج روز پس از قیام 15 خرداد مینویسد:
«در تظاهرات چند روز اخیر برخلاف همیشه که افراد حزب منحله توده از آب گلآلود ماهی میگیرند، هیچگونه عکسالعملی نشان ندادند و نه تنها با متظاهرین همگامی نداشتند، بلکه در بحثهایی که هم با مردم در مورد تظاهرکنندگان داشتند، آنان را مرتجع و طرفدار مالکین بزرگ میخواندند و نتیجهگیری میکردند که اگر اینها موفق شوند، حکومتی خیلی خشنتر و ارتجاعتر و فاشیستیتر از حکومت موجود خواهد بود و حتی بعضیها آماده بودند که اگر چنانچه متظاهرین پیشرفت و موفقیت حاصل نمایند، بر علیه آنان وارد میدان شوند و البته بودند کسانی از قبیل علی امید و احمد اسکوب که بیمیل نبودند وارد جریان شده و به اصطلاح خودشان در رأس متظاهرین قرار گرفته و تظاهرات را به نفع شعارهای خود ادامه داده و مسیر و شعار آن را عوض نمایند که البته اینها هم مرد عمل نبودند و بلکه آرزویی بود که هیچوقت به مرحله عمل نمیرسید و بعضیها از قبیل عبیدی حتی از طرفداری نسبی رادیو پیک ایران[1] نیز ناراحت بودند و میگفتند اینها واقع بین نیستند و از دور دستی به آتش داشتند و از طرز فکر مردم هیچگونه اطلاعی ندارند.»[2]
[1]. رادیو پیک ایران ارگان روزانه حزب توده بود که از سال 1339تا 1355 فعالیت میکرد و مرکز آن در بغارستان قرار داشت. (قیام پانزده خرداد به روایت اسناد ساواک، ج 8، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات، 1387، ص 28).
[2]. قیام 15 خرداد به روایت اسناد ساواک، ج 3، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات، 1378، ص 147.
تعداد بازدید: 1374