18 تير 1399
ماجرای لایحه انجمنهای ایالتی و ولایتی در سال 1341 که با مفاد غیراسلامی خود اعتراض گسترده مراجع و علمای طراز اول را به همراه داشت، سرآغاز ورود جدی مرجعیت دینی به عرصه سیاست بود. این غائله این پیام را برای همگان داشت که اسلام دینی سیاسی است و افرادی که مدعی عمل به این آیین، مسلمان واقعی و دنبالهروی علما و مراجع هستند، باید دارای بینشی سیاسی و به وقت لزوم آمر به معروف و ناهی از منکر باشند. این پیام طبیعتاً در حوزههای علمیه بهتر شنیده شد. از آن پس جوانان مذهبی و طلاب علوم دینی بهطور جدی و مشتاقانه قدم در راهی گذاردند که از استادانی چون امام خمینی آموزش داده بودند. گزارشی که در تاریخ 18 /4 /1342 از ساواک همدان به ساواک مرکز فرستاده شده نگرانی مقامات امنیتی را از این رویه تازه طلاب نشان داده و میگوید:
«طبق اطلاع واصله در مدارس علمیه همدان و ملایر بین طلاب شبها بحث سیاسى شده و تصمیماتى در این مجالس گرفته میشود.»[1]
.[1] قیام 15 خرداد به روایت اسناد ساواک، ج 3، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات، 1378، ص 440.
تعداد بازدید: 1004