نهضت امام خمینی
انتقال امام خمینی از زندان به حصر خانگی
زهرا رنجبر کرمانی
11 مرداد 1400
منبع تصویر: موسسه مطالعات تاریخ معاصر ایران
در پی وقایع 15 خرداد 42 و دستگیری امام خمینی، موجی از اعتراض سراسر کشور را فراگرفت و عده‌ای از روحانیون از سراسر کشور با هدف آزادی امام خمینی به تهران مهاجرت کردند. سرانجام در اثر پافشاری روحانیون و مردم برای آزادی امام، حکومت به نیرنگی متوسل شد و مصلحت آن دید که با توجه به نزدیک شدن زمان انتخابات مجلسین، امام و آیات محلاتی و قمی را از زندان آزاد کرده، به حضور علمای شهرستان‌ها در تهران پایان دهد.[1] در نتیجه در تاریخ 11 مرداد 1342 سرلشگر پاکروان رئیس وقت ساواک مأمور شد تا در پادگان عشرت‌آباد با امام خمینی ملاقات و آزادی ایشان را پس از حدود دو ماه بازداشت اعلام کند. پاکروان در این دیدار از امام خواست از دخالت در سیاست که آلوده به نیرنگ و دروغ و تزویر است اجتناب کند ولی پاسخ شنید که ما در سیاست به این معنا از اول هم دخالتی نداشته‌ایم. امام در همان روز به همراه آیات قمی و محلاتی به یکی از خانه‌های ساواک در داودیه منتقل شد. علی‌رغم کنترل ساواک بر مسیر داودیه، ساعتی نگذشته بود که سیل جمعیت به سوی اقامتگاه امام رهسپار شد. از این‌رو ساواک تصمیم گرفت منزل را در محاصره مأمورین قرار دهد و از ملاقات‌ها ممانعت به عمل آورد.[2]
ساواک این رخداد را چنین گزارش می‌کند:
«طبق اطلاع ساعت 30 /14 روز جمعه 11 /5 /42 آیت‌الله خمینى به اتفاق سه نفر از همراهان زندانى ایشان از زندان آزاد شده‌اند و گفته می‌شود در داودیه و یا قلهک سکونت نموده‌اند. این خبر که ساعت 16 منتشر گردید، دستجات مردم و روحانیون در خیابان‌ها به یکدیگر گفته و به سمت شمیرانات رهسپار شده بودند.»[3]
پی‌نوشت‌ها:
[1]. سلیمانی، غلامرضا، «مهاجرت سال 1342 هـ.ش علماء به تهران و تلاش برای آزادی حضرت امام خمینی.» پانزده خرداد، تابستان و پاییز 1376، شم 26 و 27، ص 191 - 204، ص 204.
[2]. مدنی، سیدجلال‌الدین، تاریخ سیاسی معاصر ایران، ج 2، دفتر انتشارات اسلامی وابسته به جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، 1361، ص 56 و 57.
[3]. قیام 15 خرداد به روایت اسناد ساواک، ج 3، تهران، وزارت اطلاعات، مرکز بررسی اسناد تاریخی، 1378، ص 568.
تعداد بازدید: 708
آرشیو نهضت امام خمینی
جدیدترین مطالب
پربازدیدها
