زهرا رنجبر کرمانی
11 آبان 1400
ساواک در گزارشی با موضوع «اظهارات روحانیون» به تاریخ 11 آبان 42 مینویسد:
«شب جمعه 10 /8 /42 بین چند نفر از روحانیون که شناسایی آنها مقدور نگردید در مسجد سادات هندی واقع در خیابان مولوی (مشیر السلطنه) ایستگاه ساعت گفته میشد قرار است روز شنبه 11 /8 /42 الی دوشنبه 13 /8 /42 آیتالله خمینی از زندان آزاد گردد و با مراقبت پلیس به قم عزیمت نماید. آزادی آیتالله خمینی همزمان با تیرباران طیب[1] و حاج اسماعیل رضایی[2] خواهد بود تا دستگاه مردم را متوجه تیرباران طیب نموده و متوجه آزادی [آیتالله] خمینی گردند و بهطور کلی مردم را گیج نمایند.
نظر مأمور - قرار است در صورت تأیید خبر آزادی [آیتالله] خمینی افراد بازاری که همیشه مترصد کسب اینگونه اخبارند بلافاصله با اکیپهای چند نفری با دستههای گل با اتوبوس به سوی قم حرکت نمایند...»[3]
گفتنی است آزادی امام خمینی و مراجعت وی به قم نه در آبان 42 بلکه چند ماه بعد در 15 فروردین 43 روی داد.[4]
پینوشتها:
[1]. طیب حاجرضایی از حامیان شاه و حکومت در دهه سی بود اما با تغییر موضع، در قیام 15 خرداد علیه آنها فعالیت کرد و به زندان افتاد. وی خواست حکومت پهلوی مبنی بر اعتراف به دریافت پول در ازای فعالیت به نفع امام خمینی را نپذیرفت و در 11 آبان 42 اعدام شد. (جعفربگلو، محمد، «طیب حاجرضایی و قیام 15 خرداد»، مطالعات تاریخی، بهار 1392، س 10، ش 40، ص 92 - 113)
[2]. حاج اسماعیل رضایی بارفروش میدان میوه و ترهبار تهران بود که پس از قیام 15 خرداد دستگیر و به اتهام «ایجاد بلوا و تحریک اهالی به جنگ و قتال با یکدیگر علیه سلطنت مشروطه ایران» به اعدام محکوم شد. او یکی از عوامل اصلی پخش اعلامیههای امام در تهران بوده، در سازماندهی هیئتهای مذهبی در روزهای تاسوعا و عاشورای 42 نقش مؤثری داشت. (قیام 15 خرداد به روایت اسناد ساواک، ج 4، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات، 1380، ص 189).
[3]. قیام 15 خرداد به روایت اسناد ساواک، ج 4، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات، 1380، ص 187.
[4]. قیام 15 خرداد به روایت اسناد ساواک، ج 5، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات، 1382، ص 2.
تعداد بازدید: 754