04 بهمن 1401
در 4 بهمن 1341 «نهضت آزادی ایران» در اعتراض به اعلام رفراندوم لوایح ششگانه و سرکوبِ مخالفانِ آن بیانیهای به شرح زیر صادر کرد:
«ملت شرافتمند، کارگران، کشاورزان عزیز ایرانی
بسمه تعالی
دولت و شاه به نام شما و ظاهراً به خاطر شما میخواهند رفراندوم بنمایند. رفراندوم یعنی مراجعه به آراء عمومی ملت. یعنی اخذ نظر ملت درباره امر معینی. برای چه رفراندوم میکنند؟ برای تأیید اصول ششگانه که هریک خود قانونی است و مواد مختلف دارد. آیا برای شش لایحه و آنهمه مواد با یک کلمه آری یا نه میتوان نظر ملت را فهمید؟ وانگهی اخذ رأی ملت درباره قوانینی که مدتهاست به مرحله اجرا درآمده و به قول خودشان بعضی از آنها به اتمام رسیده مفهومی دارد؟...
شرط اول رفراندوم وجود آزادی بیان و افکار و عقاید است. رئیس دولت هم برای حفظ ظاهر در اعلامیه سوم بهمن اعلام داشته است (هیچکس حق ندارد مزاحم بیان و افکار و احساسات مخالفان گردد) معذالک در دو روز گذشته سران جبهه ملی ایران را که بنا بود روز جمعه میتینگی در جلالیه برای بیان نتایج نامطلوب و عواقب وخیم این رفراندوم قلابی تشکیل دهند زندانی نموده و حتی بعضی از آنها را در حال تب توقیف و به زندان افکندهاند.
2- تعداد زیادی از علماءِ اعلام و روحانیون مبارز و حتی مراجع تقلید را که بر حسب وظیفه دینی خود نسبت به عواقب ناشیه رفراندوم اظهار نظر و مخالفت کرده بودند، مضروب و مجروح و حتی زندانی نموده و عده دیگر را در خانههای خود متوقف ساختند و راه رفت و آمد را بر آنان بستند.
3- عدهای از بازرگانان محترم را که برای اعتراض به عملیات خلاف قانون و تجاوزکارانه اخیر دولت بازار تهران را تعطیل کردهاند مضروب و مجروح و عده بسیاری را توقیف و زندانی نمودهاند.
4- روز قبل عدهای چماق به دست و چاقو به جیب در لباس دهقان و کارگر به دانشگاه هجوم برده و به جان دانشجویان بیپناه افتاده و آنها را شدیداً مضروب ساختند، حتی بعضی از آنها در شرف موت میباشند.
5- در تمام ادارات و مؤسسات دولتی دستور شدید به کارمندان دادهاند که روز شنبه با شناسنامههای خود سرکار حاضر شوند و آنان را مجبور ساختهاند به پای صندوقها رفته و رأی موافق خود را بدهند.
اینهاست نمونهای از عملیات دولت جابر و آزادیکُش که سنگ حمایت دهقان و کارگر به سینه میزند. برای پیش بردن مقاصد شوم و نابودکننده موجودیت و ملیت ایران تا چه حد به اغفال و ریاکاری دست زدهاند و مسلماً در روزهای پنجم و ششم و پس از آن نیز صحنههای دیدنیتر و شدیدتر از آن را مشاهده خواهید نمود.
باش تا صبح دولتش بدمد، کین هنوز از نتایج سحر است
آزادی و سعادتی که در سایه این مواد ششگانه به ملت وعده دادهاند طلیعهاش از همینجاست.... وقتی قرار است انقلاب و تحول به دست مظاهرِ اختلاف طبقات و منبع و منشأ فساد و بدبختی و سرشکستگی یک ملت انجام گیرد، بهتر از این اجرا نمیشود.»[1]
پینوشتها:
[1]. اسناد نهضت آزادی ایران، ج 1، تهران، نهضت آزادی ایران، 1361، ص 222 – 224.
تعداد بازدید: 462