29 خرداد 1403
چند روز پیش از واقعه دردناک پانزده خرداد و دستگیری حضرت امام، عدهای علما و روحانیون عالیقدر سرتاسر کشور، به منظور نشان دادن اتحاد و هماهنگی و پشتیبانی از امام به تهران مهاجرت کردند. این عده در تاریخ معاصر ایران به عنوان مهاجرین نامیده میشوند.
وقتی علمای مهاجر به تهران رسیدند، در باغی به نام باغ ملک واقع در شهر ری همچنین در منزل بعضی از علمای تهران جمع شدند و جلساتی را به شکل منظم و منسجم تشکیل دادند، تا برای آزادی بیقید و شرط حضرت امام، اقدامی جدی انجام دهند و قدمهای مؤثری بردارند. این اجتماع باشکوه که با حضور جمع کثیری از آقایان علما و مراجع تقلید قم و تهران و مشهد انجام میشد، پس از فاجعه هولناک پانزدهم خرداد و دستگیری حضرت امام و کشتار بیرحمان مردم، روح تازهای در دلها دمید و یأس و نومیدی را از همگان دور کرد.
حدود ده نفر از علمای تبریز به نمایندگی از جامعه روحانیت آن شهر در آن جلسات شرکت کرده بودند. از جمله: مرحوم آیتالله حاج میرزا عبدالله مجتهدی؛ مرحوم آیتالله حاج سیداحمد خسروشاهی؛ مرحوم آیتالله حاج شیخ حسین نجفی اهری؛ حجتالاسلام والمسلمین آقای حاج سیدهادی خسروشاهی؛ حجتالاسلام والمسلمین استاد شیخ حسین گوگانی؛ حجتالاسلام والمسلمین حاج سیدیوسف هاشمی؛ حجتالاسلام والمسلمین سیدجعفر هاشمی؛ اینجانب [حجتالاسلام والمسلمین سیدمهدی امینی محرر] هم در این سفر همراه و هم صحبت آقایان بودم.
چند روزی از ماندنمان در باغ ملک نگذشته بود که یک روز ناگهان، مأمورین ساواک که تعدادشان بسیار زیاد بود به آنجا ریختند و اکثر علما و روحانیون را به زور و تهدید و خشونت سوار ماشینهای متعدد که همانجا آماده بود کردند و به شهرهایشان فرستادند. مرحوم آیتالله سیداحمد خسروشاهی، حجتالسلام گوگانی، و من را نیز با یکی از ماشینها به تبریز فرستادند.
منبع: باقری، علی، خاطرات 15 خرداد تبریز، ماجرای آغاز انقلاب اسلامی در تبریز، ج 2، تهران، حوزه هنری، 1374، ص 104 ـ 105.
تعداد بازدید: 539