در مدرسه صدر

شهربانی اصفهان در گزارشی مورخ 29 فروردین 1343 می‌نویسد: «... روز 29 /1 /43 از ساعت 3 بعد از ظهر براى مراقبت و استماع گفتار آقایان اشنى ـ معزى ـ صهرى به مدرسه صدر رفته، ابتدا آقاى سیدمحسن طلبه و یک نفر دیگر منبر رفته، پس از موعظه در اطراف دیانت چند قطعه اشعار راجع به آزادى [آیت‌الله]خمینى قرائت [کرد]، سپس آقاى اشنى منبر رفته بیاناتى در خصوص دین و دیندارى صحبت [کرد]،آنگاه اشاره به ادیان یهود و اسرائیل نموده که آنان اصولاً باید تابع دین اسلام باشند، اعمالى که آنان انجام مى‌دهند به‌طور کلى با دین اسلام تفاوت فاحش دارد.

اصلاحاتِ یواشکی!

ساواک مرکز در دستورالعملی به کلیه ساواک‌های شهرستان‌ها مورخ 27 فروردین 1342 می‌نویسد: «به‌طوری که اطلاع دارند اعلیحضرت همایون شاهنشاه در تمام دوره سلطنت خویش پیوسته نسبت به اصول و موازین دین مبین اسلام و مذهب شیعه اثنى عشرى توجه خاصى مبذول فرموده و نسبت به علما و روحانیون همواره منتهاى لطف و مرحمت را مرعى داشته‌اند و هم اکنون نیز این رویه را تعقیب می‌فرمایند.

«مسلمان ضلالت ندارد.»

ساواک فارس در گزارشی مورخ 26 فروردین 1341 با موضوع «شیخ بهاءالدین محلاتی»[1] می‌نویسد: «دستور فرمایید اعمال و رفتار نامبرده بالا را تحت مراقبت قرار دهند و چنانچه عمل خلاف مصالح مملکت از وی مشاهده گردید، بدواً تذکرات لازم مبنی بر ترک رویه مزبور به وی داده شود و هر آینه رفتار سوء خود ادامه داد، طبق مقررات درباره او اقدام شایسته معمول و نتیجه را اعلام دارند.»[2]

فریاد بعثت، مبلغی از جنسی دیگر

فخرالدین حجازی، سال 1308ش. در سبزوار متولد شد. پدرش، حاج شیخ محمد حجازی، از روحانیان سبزوار بود. حجازی پس از اخذ دیپلم، در وزارت فرهنگ استخدام شد.

«اثر ورود آیت‌الله خمینی به قم نسبت به علما و وعاظِ» گیلان

ساواک گیلان در گزارشی مورخ 21 فروردین 1343 با موضوع «اثر ورود آیت‌الله خمینی به قم نسبت به علما و وعاظ این استان و بالعکس» می‌نویسد:

«کج‌سیاستی»، رویکرد حاکم بر سیاست پهلوی!

ساواک خراسان در گزارشی به ساواک مرکز مورخ 20 فروردین 1343 می‌نویسد: «چند روز است پیشکار دارایی با موافقت استاندار[1] اجازه فروش مشروبات الکلی در طرقبه[2] را صادر نموده است.

جدال روحانیت و مدیران مقید به دین!

روزنامه اطلاعات در شماره روز 18 فروردین 1342 در خبری می‌نویسد: «دکتر سیدمهدی روحانی[1]، نماینده مذهبی ایران در اروپا، اعلامیه‌ای درباره جامعه روحانیت و وقایع اخیر[2] صادر کرد. در این اعلامیه آمده است: «ما باید از روش ائمه دین تبعیت و تقلید کنیم که حتی برای کشور و جلوگیری از فتنه و آشوب با مخالفان سرسخت خود مدارا می‌کردند و آنها را به دعا مدد می‌نمودند تا چه رسد به کشور ما که هم‌اکنون در شرایط مساعدی زندگی می‌کنیم که مدیران امور کشور به نظامات دین مبین معتقد و مقید بوده و محور امیدها نزدیکی مبانی مقررات اسلام و تربیت نسل کنونی بر موازین تربیتی اسلام است.

آزادی و آشتی!

در 15 فروردین 1343 امام خمینی که در 15 خرداد 1342 به دلیل فعالیت علیه حکومت پهلوی و سخنرانی تاریخی در مدرسه فیضیه در عصر عاشورا (13 خرداد 1342) دستگیر شده، مدتی در زندان و ماه‌ها در حصر خانگی در تهران به سر برده بود، آزاد شده به قم بازگشت.[1]

زیارت ملوکانه!

ساواک مشهد در گزارشی به ساواک مرکز مورخ 13 فروردین 1342 می‌نویسد: «آیت‌الله کفایی[1] و سبزواری[2] در ملاقات با اعلیحضرت همایون شاهنشاه[!] بنا به توصیه قبلی... از پیشگاه مبارک تقاضای عفو و آزادی 25 نفر طلاب بازداشت‌شده را نمودند.

هزینه‌هایی که نهضت اسلامی روی دست دولت گذارد!

ساواک خراسان در گزارشی به ساواک مرکز مورخ 12 فروردین 1343 می‌نویسد: «طبق تجربه که در ماه رمضان هم به بهترین نحو عمل شد، روحانیون تسلیم پول و قدرت هستند[!] و در برابر آنها نبایستی ضعف نشان داد.