حاج اسماعيل رضايي فرزند لطفالله سال 1304 ش در تهران به دنیا آمد. از دوران نوجواني به بارفروشي در ميدان ميوه و تره بار تهران مشغول شد. مقلد امام خميني(ره) بود و در رسيدگي به خانوادههاي بيسرپرست تلاش ميکرد. در ساخت مسجدي در محله بيسيم نجفآباد در تهران همت گماشت و بسياري از مساجد بر اثر مساعدت و همراهي او فرش شده بود. يکي از عناصر اصلي پخش اعلاميههاي امام خمینی(ره) در سطح تهران بود و در سازمان دادن هيئتهاي مذهبي در روزهاي تاسوعا و عاشوراي سال 1342 نقش موثري داشت. از جمله کارهاي عام المنفعه و خدمات بسيار مهم او ميتوان به احداث حدود 300 خانه دو اتاقه در جنوب تهران اشاره کرد.
به هنگام تحريم خريد و فروش و مصرف پپسيکولا توسط مراجع تقليد، به علت وابستگي مالک آن به فرقه بهائيت و صرف بخشي از درآمد آن در راه مبارزه با اعتقادات مذهبي شيعيان، يک تظاهرات با شکوه مذهبي بر ضد بهائيها سامان داد و در بناي مسجد صاحب الزمان(عج) واقع در خيابان آزادي نقش اساسي داشت. ارتباط او در بين روحانيت، عمدتاً با مرحوم لالهزاري بود. او و يارانش شبهاي جمعه با آقاي سيد مهدي لالهزاري جلسات بسياري داشتند. ماموران حکومت پهلوی ظاهراً بيش از هر چيز، به علت نقشي که او بر ضد بهائيها در چراغاني و بناي مسجد صاحب الزمان(عج) داشت از شخص وي انتقام گرفتند. سرانجام به جرم رابطه با امام خميني(ره) و اقدام عليه امنيت حکومت پهلوی در دادگاه بدوي و تجديد نظر محکوم و عليرغم اعتراض مردم تهران و اقدام علما و آيتالله بهبهاني به ممانعت از اجراي حکم، در سحرگاه يازدهم آبان 1342 در سن 38 سالگي اعدام شد و به شهادت رسید. او در بازجویی خود توضیح میدهد که در روز چهارم پس از قیام 15 خرداد 1342 دستگیر شده است. او پس از دستگیری تحت فشارهای شکنجه قرار میگیرد و به عنوان متهم شماره 2 حادثه 15 خرداد بازجویی میشود.
شهادت حاج اسماعیل رضایی موجب تأثر شديد حوزه علميه قم شد. براي اولين بار حوزه علميه قم و دروس ديني براي یک غير روحاني يکپارچه تعطيل شد. با همه اختناقي که حکومت پهلوی اعمال کرده بود، در سرتاسر کشور براي تجليل از وي مجالس ختم برپا شد و در هفتم شهادت او و طیب حاجرضایی جمعي از مبارزان سرشناس و متدين بازاري و روحاني با عنوان «هيئتهاي مؤتلقه اسلامي» اعلاميهاي صادر کردند.
تعداد بازدید: 5131