03 فروردين 1402
3 فروردین 1342 فردای فاجعه مدرسه فیضیه، ساواک چنین گزارش میدهد:
«وضع شهر قم تا ساعت 9:00 روز 3 /1 /42 عادی و تظاهراتی دیده نمیشود.
سرهنگ ستاد مهدی احترامی ساعت 5:00 روز 3 /1 /42 برای سرپرستی سربازان به قم وارد و اطلاع دادند:
1ـ طبق دستور جناب آقای نخستوزیر[1] با بردن عدهای کارگر[2] موجبات وحشت طلاب فراهم شود.[!]
2- فعلاً به علمای تراز اول اهانت نشود.
3- حاج انصاری[3] واعظ که منبر او در عصر روز 2 /1 /41 موجب اغتشاش جلسه شده بود دستگیر شود.
4- رفت و آمد طلاب به خارج از قم و به منزل مراجع تقلید و فعالیت آنها تحت مراقبت قرار گیرد.»[4]
پینوشتها:
[1]. اسدالله علم.
[2]. حکومت پهلوی برای انحراف اذهان عمومی مخالفت مراجع با رفراندوم لوایح ششگانه را مخالفت روحانیت با اصلاحات مترقی به نفع کشاورز و کارگر وانمود میکرد. به این ترتیب عدهای کماندو را در لباس دهقان به مدرسه فیضیه فرستاد تا به تحریک و درگیری با طلاب بپردازند. این دهقانان دروغین اما فراموش کرده بودند کفشهای خود را عوض کنند و همگی پوتین سربازی به پا داشتند! (منصوری، جواد، تاریخ قیام پانزده خرداد به روایت اسناد، ج 1، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی، 1377، ص 557) اعزام عدهای کارگر برای ترساندن طلاب! نیز احتمالاً پرده دوم این نمایش بود که در مجموع به ضرر حکومت تمام شد.
[3]. درگیری در مدرسه فیضیه با نزاع یک طلبه با مأمور مخفی حکومت ضمن سخنرانی حجتالاسلام حاج شیخ مرتضی انصاری قمی آغاز شد. در پی آن مأموران حکومت که خارج از مدرسه منتظر بودند وارد شده، به ضرب و شتم حاضرین پرداختند. حاج انصاری برای آرام کردن اوضاع تلاش بسیار کرد که با ذکر صلوات پیدرپی توسط مأمورین مخفی نافرجام ماند. (منصوری، همان، ص 556).
[4]. پایگاههای انقلاب اسلامی، مدرسه فیضیه به روایت اسناد ساواک، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات، 1380، ص 49.
تعداد بازدید: 656