ارتشِ ایران علیه مردم ایران!

04 ارديبهشت 1403

ساواک خراسان در گزارشی مورخ 4 اردیبهشت 1343 با موضوع «سخنرانی آقای قمی» از قول وی می‌نویسد:

«هیئت حاکمه در گذشته به دین و روحانیت و قرآن تجاوز کردند و از تیرباران کردن مردمانِ طرفدارانِ دین و قرآن و زندانی دادن و شکنجه دادن دریغ نکردند. دولت در گذشته وقایعی به وجود آورد که در تاریخ گذشته بی‌نظیر بوده؛ مانند وقایع 15خرداد و 12 محرم و مسجد فیل[1] و غیره که یزیدانه مردم بی‌سلاح را به مسلسل بستند و بچه‌هایی را یتیم گذاشتند. ... موقعی که بنده زندان بودم[2]، شب‌ها می‌شنیدم که زندانیان را شکنجه می‌دادند و صدای آه و ناله‌هایشان به گوشم می‌رسید. من به این [عمل] وحشیانه مأمورین اعتراض کردم و اتفاقاً اعتراضم مورد قبول واقع شد و از این خودداری کردند. ضمناً از طرف دولت به پیش بنده آمدند و قول دادند که تمام برنامه‌های دولت به صلاح و مصلحت طبقه روحانیت اجرا شود. متأسفانه تا حال به وعده خودشان عمل نکردند ولی اگر دولت به رویه خود باقی باشد، ما نیز همانیم که در گذشته دیدند، ولی اگر رویه خشونت‌آمیز خودشان را عوض کنند، ما نیز عوض خواهیم شد. ضمناً من صریحاً به وعاظ و مبلغین دین می‌گویم که به هر نحوی می‌دانند آزادانه حقایق را آشکار کنند و تعدیات دولت را به مردم بگویند و از هیچ نیرویی ترسی نداشته باشند و هیچ‌کس حق اعتراض به طبقه طلاب و وعاظ را ندارد. ... مردم با در نظر گرفتن نظم و آرامش به تلگراف‌خانه‌ها و مساجد و صحن حرم متوسل شوید و اجتماع کنید، داد و خواسته‌های خودتان را به منابع مربوطه برسانید و از هیچ نیرویی ترس نداشته باشید. کسی نیست که به دولت بگوید که شما با سلاح، ما سلاحی جز منطق نداریم؛ چه می‌خواهید؟ قدرت ارتش خودتان [را] به اجنبی‌ها و دزدهای مسلح نشان دهید، نه به‌طرفداران دین و قرآن! ... ما می‌خواهیم که تمام برنامه‌ها طبق قوانین قرآن باشد و فساد‌ها و خیانت‌ها [و] دزدی‌ها از میان برداشته شود و دست اجنبی‌ها از مملکت ما قطع گردد. مردم! مقام روحانیت بسیار مقدس و بزرگ است. هیئت حاکمه تهمت‌ها می‌زنند و بی‌احترامی‌ها می‌کنند؛ طبقه روحانیت! به‌وسیله قلم و اعلامیه‌ها حقایق را آشکار کنید. بزرگ‌ترین و عالی‌ترین افتخارم همان روزهایی بود که به خاطر دین به زندان مخالفین دین و قرآن افتادم و حالیه هم هیچ‌گونه ترسی در مقابل انجام وظیفه‌ام ندارم. تمام مردم از هر طبقه به خاطر آزادی بنده فعالیت کردند و حتی در خارج کشور، یعنی از کشورهای اسلامی اقداماتی شد و علاوه بر این‌ها، طبقه طلاب و روحانیت بعضی بسیار تند اقدام کردند که آن تند رفتن صلاح بوده. به‌طور کلی از همه تشکر می‌کنم.»[3]

پی‌نوشت‌ها:

 
تعداد بازدید: 129