«مسلمان ضلالت ندارد.»

ساواک فارس در گزارشی مورخ 26 فروردین 1341 با موضوع «شیخ بهاءالدین محلاتی»[1] می‌نویسد: «دستور فرمایید اعمال و رفتار نامبرده بالا را تحت مراقبت قرار دهند و چنانچه عمل خلاف مصالح مملکت از وی مشاهده گردید، بدواً تذکرات لازم مبنی بر ترک رویه مزبور به وی داده شود و هر آینه رفتار سوء خود ادامه داد، طبق مقررات درباره او اقدام شایسته معمول و نتیجه را اعلام دارند.»[2]

فریاد بعثت، مبلغی از جنسی دیگر

فخرالدین حجازی، سال 1308ش. در سبزوار متولد شد. پدرش، حاج شیخ محمد حجازی، از روحانیان سبزوار بود. حجازی پس از اخذ دیپلم، در وزارت فرهنگ استخدام شد.

«اثر ورود آیت‌الله خمینی به قم نسبت به علما و وعاظِ» گیلان

ساواک گیلان در گزارشی مورخ 21 فروردین 1343 با موضوع «اثر ورود آیت‌الله خمینی به قم نسبت به علما و وعاظ این استان و بالعکس» می‌نویسد:

«کج‌سیاستی»، رویکرد حاکم بر سیاست پهلوی!

ساواک خراسان در گزارشی به ساواک مرکز مورخ 20 فروردین 1343 می‌نویسد: «چند روز است پیشکار دارایی با موافقت استاندار[1] اجازه فروش مشروبات الکلی در طرقبه[2] را صادر نموده است.

جدال روحانیت و مدیران مقید به دین!

روزنامه اطلاعات در شماره روز 18 فروردین 1342 در خبری می‌نویسد: «دکتر سیدمهدی روحانی[1]، نماینده مذهبی ایران در اروپا، اعلامیه‌ای درباره جامعه روحانیت و وقایع اخیر[2] صادر کرد. در این اعلامیه آمده است: «ما باید از روش ائمه دین تبعیت و تقلید کنیم که حتی برای کشور و جلوگیری از فتنه و آشوب با مخالفان سرسخت خود مدارا می‌کردند و آنها را به دعا مدد می‌نمودند تا چه رسد به کشور ما که هم‌اکنون در شرایط مساعدی زندگی می‌کنیم که مدیران امور کشور به نظامات دین مبین معتقد و مقید بوده و محور امیدها نزدیکی مبانی مقررات اسلام و تربیت نسل کنونی بر موازین تربیتی اسلام است.

آزادی و آشتی!

در 15 فروردین 1343 امام خمینی که در 15 خرداد 1342 به دلیل فعالیت علیه حکومت پهلوی و سخنرانی تاریخی در مدرسه فیضیه در عصر عاشورا (13 خرداد 1342) دستگیر شده، مدتی در زندان و ماه‌ها در حصر خانگی در تهران به سر برده بود، آزاد شده به قم بازگشت.[1]

زیارت ملوکانه!

ساواک مشهد در گزارشی به ساواک مرکز مورخ 13 فروردین 1342 می‌نویسد: «آیت‌الله کفایی[1] و سبزواری[2] در ملاقات با اعلیحضرت همایون شاهنشاه[!] بنا به توصیه قبلی... از پیشگاه مبارک تقاضای عفو و آزادی 25 نفر طلاب بازداشت‌شده را نمودند.

هزینه‌هایی که نهضت اسلامی روی دست دولت گذارد!

ساواک خراسان در گزارشی به ساواک مرکز مورخ 12 فروردین 1343 می‌نویسد: «طبق تجربه که در ماه رمضان هم به بهترین نحو عمل شد، روحانیون تسلیم پول و قدرت هستند[!] و در برابر آنها نبایستی ضعف نشان داد.

مرگ بر این آزادی!

ساواک در 10 فروردین 1342 در گزارشی می‌نویسد: «در قسمت غربی مسجد جامع بازار اعلامیه‌ای که پلی‌کپی شده و به دیوار نصب گردیده تحت عنوان سازمان آزادی‌بخش ایران[1] به شاه و دربار فحاشی و هتاکی زیادی کرده و ضمناً در آن اعلامیه نوشته شده مرگ بر این آزادی ـ مرگ بر دولت آزادی‌کش و نتیجه‌گیری کرده که به زودی وضع را سر و سامان خواهیم داد.»[2]

آمادگی مردم تبریز به قیام علیه دولت

ساواک قم در گزارشی مورخ 8 فروردین 1342 می‌نویسد: «روز جارى عده‌اى از اهالى تبریز به شریعتمدارى مراجعه و گفته‌اند دوم فروردین در تبریز روحانیون و تمام اهالى حتى زن‌ها به پشتیبانى علما در آمده، تمام پلیس‌ها را مضروب کردند.[1]