«آزادی بینهایت» در قاموس حکومت!
روزنامه اطلاعات در شماره 20 اسفند 1341 در خبری از قول جهانگیر تفضلی - وزیر مشاور و سرپرست انتشارات و رادیو - که در یک جلسه مصاحبه مطبوعاتی به سؤالات خبرنگاران داخلی و خارجی پاسخ میگفت مینویسد: «... ما در عین حال که دوران انقلاب اجتماعی بسیار بزرگی را میگذرانیم، خبرگزاریهای خارجی و داخلی را کاملاً آزاد گذاردهایم، در صورتی که در هیچ رژیمی در دوران تحولات بزرگ و انقلابی، این همه آزادی بینهایت را به روزنامههای داخلی و خارجی نمیدهند ...»![1]