ادب و هنر
عاشورا آفرین قرن
از زیباترین و بلندترین اشعار انقلابی، شعر «عاشورا آفرین قرن» سروده استاد محمدرضا حکیمی است که بعد از قیام پانزده خرداد سروده شده است.حکیمی در این قصیده، جو سیاسی و اجتماعی آن دوره را چنین ترسیم کرده است:
خون شفق دوباره سر از بی‌کران کشید گردون لوای خون به فراز زمان کشید
شـد منفجـر ز سینه آفاق خـون حــق وز رمز انقـلاب خط ارغـوان کشیـد
خونی نگاره گشت افق تا افق ز خون رنگ شفق صلای جهاد آوران کشیـد
روح زمانه خسته شد از سستی و سکوت ناگه ز دل خروش چون کوه گران کشید
افسـرده بود همـت مردان حـق و بـاز مردانه هـمتی همـه را در میـان کشید
این گلّه را که گرگ ز هر سو روبوده بود در خط احتفاظ، خروش شبان کشیـد
***
آن آتش نهفته به چندین هزار نسل زد بـازپس شـراره و تا آسمـان کشیــد
دین خدا دوباره به سر لوحه زمـان خود را به دوش همت آن قهرمان کشید
پور علی که بر سر این خیبری ددان بس نعره‌های حق طلب جان ستان کشید
فرزند پاک موسی جعفر کزین نسب پا از شـرف به فرقگـه فرقــدان کشیــد
آن کو که خود نمونه آن حشمت است و بس کاین بار مکرمت خود از آن دودمان کشیـد
هارون پسـت کرد به زندان ورا و او در راه حـق و جامعه جـور خسان کشیـد
***
ای پیشوای شیعـه که تاریـخ ما ز تـو از افتخار پا به سـر کهکشـان کشیـد
قم را شکوه نهضت تو در همه جهان انـدر شمـار مکتـب آزادگـان کشیـد
قم جای درس بود و سکوتی خمودگون وینک حماسه‌اش ز تو تا هر کران کشید
ای پیشوای خلـق که تاریـخ انقـلاب نقش تو را به طاق بلند زمـان کشیـد
خورشیدسان خروش تو از مرز خاوران تا دورتـر کـرانه غرب جهـان کشیـد
ای قرن‌ها حماسه و ای سالها خروش ای کز تو انقلاب سوی جاودان کشید
نام تو زنده است که خود دست روزگار نام تو را چو خور به سر خاوران کشید
***
صد آفرین به روح خمینی و نهضتـش کاین گونه خلق را به جهادی گران کشیـد
خشـم مقدس همـه آزادگـان شــرق از جان پر خروش وی اینسان زبان کشید
ای بت‌شکن که شور تو این خلق خفته را بیرون ز خواب خویش چو سیل دمان کشید
کو تا تـو را زمانه شنـاسد که کـار تو یکـباره ره به جــرگه پیغمـبران کشیــد
رزم تو زنده کرد بسـی نقش‌های پاک کز مصلحان، زمانه به هر شارسان کشیـد
دیـن خـدا به روطـه ذلت فتـاد و باز از یمن همت تو از این ورطه جان کشید
***
اسلام زنـده گشت ز شور قیام تو فریـادها به راه تو نسل جوان کشیـد
ای کاوه مقـدس بیـدادگر، کنـون دست تو پرده از رخ ضحاکیان کشید
ضحاک پست خون‌طلب ماردوش را پرهیب مجدزاد تو انـدر هوان کشیـد
***
هم دیـن و هم وطن، همه را بـرد اجنبی زان، پیشوا غریو چون شیر ژیان کشید
قرآن به حیـله نشر نمود این محیل و باز بس تیـغ و تیـر بر رخ قرآنیـان کشیـد
پس آن همه به نیمه خرداد از چه کشت؟ پس انتقام از چـه ز روحانیـان کشیـد؟
پس از چه کرد «مَدرس قرآن» به قم خراب؟ پس از چه دست از همه احکام آن کشید؟
«نواب» را که کشت به جز این پلید شوم؟ کی با یهـود کـار به عقد نهـان کشیـد؟
آن مؤمنـان پاک ورامیـن کجـا شـدنـد؟ آنان که دین ز ماتمشـان الأمان کشیـد؟
***
این خائنان چو دین و وطن را فروختند زین ره خمینی از دل و از جان فغان کشید
چونان حسین، در پی یاری حق و عدل جان را به کف نهـاد و به میدان عنان کشید
هر دوره‌ای ز آل علی مشعلی به پاست
این شعلـه جاودانـه بمانـد که از خداسـت
منبع: غلامرضا جلالی، مشهد در بامداد نهضت امام خمینی، تهران،مرکز اسناد انقلاب اسلامی، ۱۳۷۸.
تعداد بازدید: 5828
آرشیو ادب و هنر
جدیدترین مطالب
پربازدیدها
