جعفر گلشن روغنی
07 دي 1396
در دوران حبس خانگی امام خمینی در شمیرانات تهران توسط حکومت پهلوی، گزارشی از سوی ساواک در تاریخ 8 دی 1342 تنظیم شد که از ملاقات سرلشکر حسن پاکروان، ریاست ساواک با امام خمینی در هفته گذشته از این تاریخ خبر میداد. بر اساس این گزارش، پاکروان در این ملاقات اظهار داشت: «اعلیحضرت همایون شاهنشاه با روحانیت نظر مساعد دارند و گذشتهها را فراموش کردهاند و قصد تلافی ندارند و میخواهند شما هم گذشتهها را فراموش کنید و به قم بروید و به کار تدریس و روحانیت به طور ساده اشتغال ورزید. آیتالله خمینی در پاسخ ایشان اظهار میدارند: من هم روحانی هستم و به سیاست کاری ندارم، فقط اگر اموری که با مذهب مخالفت داشته باشد و از حکومت سر بزند، ناچار هستم طبق وظیفه مذهبی خودم آن را بگویم و مردم را روشن نمایم.» پاکروان اضافه کرد: «هر کاری داشته باشید بگویید انجام میدهم و اعلیحضرت همایون شاهنشاه فرمودهاند هرکاری دارید انجام میدهم.» امام خمینی در پاسخ اظهار داشت: «محبوسین را آزاد کنید.» تیمسار پاکروان پاسخ داد: «کسی در بازداشت نیست.» امام خمینی یادآور شد که: «چرا، یکی از دوستان ما به نام توکلی محبوس است، بفرمایید او را آزاد کنند.» مطابق گزارش یاد شده ساواک، نه تنها خواسته امام عملی نشد بلکه «اخیراً برای توکلی پرونده بزرگی از طریق مقامات انتظامی تشکیل گردیده و او را یکی از سردستههای روز پانزدهم خرداد معرفی نموده و پرونده متشکله را تحویل محاکم نظامی دادهاند.» بنا بر گزارش ساواک، این عدم تحقق خواسته امام، از سوی روحانیون نشانه عدم تمایل شاه برای رفع اختلاف بین روحانیون و دربار قلمداد شد. (منبع: سیر مبارزات امام خمینی در آینه اسناد به روایت ساواک، ج2 (قیام 15 خرداد و پیامدهای آن -1)، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، 1386ش، صص 379 -381)
تعداد بازدید: 2273