جعفر گلشن روغنی
03 دي 1396
در پی سخنرانیها و فعالیتهای مستمر و آشکار آیتالله سیدمحمدعلی قاضیطباطبایی در تأیید حرکت و نهضت امام خمینی علیه تصویب نامه انجمنهای ایالتی و ولایتی و سپس لوایح ششگانه و اعتراضهای جدی به دستگیری امام، در 13 آذر 1342 از سوی ساواک دستگیر و به همراه تعدادی از علمای تبریز، راهی زندان قزلقلعه تهران شدند. بر اساس سندی محرمانه از ساواک به تاریخ 3 دی 1342، پس از آن که از او بازجویی به عمل آمد، بازجو وی را اینچنین معرفی کرد: «از مجتهدین معروف آذربایجان و بهخصوص تبریز است. مرد محترمی به نظر میرسید. در تمام مدت بازجویی که در نهایت احترام از وی به عمل آمد، منکر اتهامات وارده بود ولی مخالفت خود را با قسمتهایی از لوایح ششگانه و سیاست جاری دولت تأیید مینمود...» در ادامه بازجو ضمن انتقاد از شیوه برخورد ساواک تبریز با روحانیون معترض و مخالف، مستنداتی را که ساواک برای اثبات اتهامات آیتالله قاضی طباطبایی ارسال کرده است، ناکافی خوانده و نوشته است: «چون این امکان هست که در صورت ارسال پرونده به دادرسی ارتش به علت فقد دلیل منجر به تبرئه متهم گردد، تصور میگردد اتخاذ تصمیم به دو صورت معروضه ذیل درباره وی مقرون به صلاح میباشد: 1- با توجه به شفاعت آیتالله حکیم و سایر مراجع تقلید و روحانیون، ضمن اخذ تعهد کافی و ضبط این تعهد در پرونده، مشارالیه را مورد عفو قرار داده و به محل عودت دهند. 2- با تصویب کمیسیون امنیت شهرستان تبریز، وی را به مدت 6 ماه به یکی از شهرهایی که مناسب انجام این منظور باشد تبعید نمایند.» (منبع: یاران امام به روایت اسناد ساواک: شهید آیتالله سید محمدعلی قاضی طباطبایی، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات، 1378ش، صص97 -99)
تعداد بازدید: 1667