نهضت امام خمینی
تلاش آیت‌الله حائری سمنانی برای آزادی امام خمینی
جعفر گلشن روغنی
24 بهمن 1396
پس از انتقال امام خمینی از زندان قصر به منزلی در منطقه شمیرانات تهران از سوی حکومت پهلوی در 11 مرداد 1342 و آغاز حبس خانگی ایشان، شخصیت‌های مذهبی و روحانی متعددی خواستار آزادی امام خمینی شدند و هر یک به گونه‌ای در تلاش بودند تا این امر محقق شود. از جمله، ساواک در 24 بهمن 1342 گزارشی از اقدامات آیت‌الله علامه حائری سمنانی در این رابطه تهیه کرد و گزارش داد که او در 12 آذر نامه‌ای به اسدالله علم، نخست‌وزیر نوشته و اظهار داشته که «محارم آیت‌الله خمینی به [وی] اطلاع داده‌اند که حاضرند به وساطت مشارالیه نسبت به آزادی [امام] خمینی اقدام نمایند.» نخست‌وزیر نیز در پاسخ، پیغام داده که «مراتب به شرف عرض مبارک ملوکانه رسیده، مقرر فرموده‌اند: استدعای ایشان ابتکاری است یا به اشاره [امام] خمینی بوده و یا دلیل دیگری دارد؟» برای این منظور علامه حائری، شیخ لنکرانیِ مقیمِ سمنان را برای ملاقات با امام خمینی به تهران فرستاد تا نظر ایشان را جویا شود، ولی موفق به دیدار نگشت. در پایان این گزارش ذکر می‌شود که «اکنون آیت‌الله حائری تقاضا دارد چنانچه مصلحت است اجازه داده شود که شیخ لنکرانی بعد از ماه مبارک رمضان (27 دی- 26 بهمن 1342) مجدداً به تهران آمده با آیت‌الله خمینی ملاقات کند تا نامبرده بتواند با اطمینان کامل عریضه خویش را تقدیم نماید.»[1]
[1] سیر مبارزات امام خمینی در آینه اسناد به روایت ساواک، ج2 (قیام 15 خرداد 1342 و پیامدهای آن -1)، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، 1386ش، ص395
تعداد بازدید: 1603
آرشیو نهضت امام خمینی
جدیدترین مطالب
پربازدیدها
