جعفر گلشن روغنی
13 بهمن 1396
بر اساس گزارش خیلی محرمانه ساواک، شیخ حسین نوری همدانی از ساعت 14:30روز 13 بهمن1342 در مسجد ارک بر منبر رفت و «ضمن اشاره به مقاله روزنامه اطلاعات درباره کنکور دانشگاه» چنین گفت: «در این روزنامه نوشته شده بود که در موقع امتحان، دختران شرکت کننده، سالن امتحان را به صورت یکی از سالنهای نمایش مُد در آورده بودند و هرکدام با یک لباس زننده و با آرایش مو که به سبک هنرپیشگان خارجی درست شده بود، در سر امتحان حاضر شدند و پسران هم دست کمی از آنها نداشتند. آیا باید جوانان یک کشور اسلامی چنین باشند؟ از همه بدتر روش تعلیم و تربیت غلط ماست که وزارت فرهنگ [حکومت پهلوی] مسبب اصلی آن میباشد و باید سرزنش شود. شاهد زنده من هم سوالات امتحانی دانشگاه است که از طرف وزارت فرهنگ برای شرکت کنندگان در کنکور آماده شده بود. حال چند سوال را برایتان مطرح میکنم. 1- کدام یک از هنرپیشگان سینما را دوست دارید؟ 2- به کدام یک از کارگردانهای سینما علاقه دارید و روش و سبک فیلمهای او را میپسندید؟ 3- آیا این مشکلات موجود بین دختران و پسران که وجود دارد خوب است یا نه؟ آیا مایلید، چند ساعت از وقت بازی قمار خود را صرف تماشای تلویزیون کنید؟ آیا این ننگ نیست که فرهنگ یک کشور که مردم آن مسلمان هستند، بازی قمار را به رسمیت شناخته و درباره آن از شرکت کنندگان در کنکور بپرسند؟ این طرز تفکر و فرهنگ ما، به کجا خواهد رسید که از پسران جوان ما بپرسند که کدام یک از هنرپیشگان زن را دوست دارید و میزان علاقه شما با او چقدر است و یا این که از دختران سوال کنند که کدام مرد هنرپیشه را دوست میدارید؟ ای مردم جوانان ما را فساد فرا گرفته است. ای پدران و مادران، مواظبت کنید و نگذارید [فرزندانتان] گمراه شوند. آنها را به دین بازگردانید. شما باید سعادت فرزندانتان را بخواهید والا دیگران چنین دلسوزی و تصمیمی برای سعادت بچههای شما ندارند و روز به روز سعی آنها بیشتر است که فرزندان ما را به فساد و گمراهی بکشانند و وسیله آن را با باز کردن سینماها و مشروب فروشیها و مراکز فساد از هر جهت و هر حیث فراهم کردهاند. شما باید هوشیار باشید که گول نخورند و برای بهتر فهمیدن از این که چطور فرزندان خود را تربیت کنید کتابِ نوشته دانشمند محترم جناب آقای [محمدتقی] فلسفی را که استخراج ایشان در راه تربیت بچههاست تهیه کرده و بخوانید و دستورات آن را عمل کنید.»[1]
[1] آیتالله العظمی حسین نوری همدانی، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات، 1396ش، صص13و14و29
تعداد بازدید: 1660