جعفر گلشن روغنی
17 بهمن 1396
با فرا رسیدن ماه مبارک رمضان در 27 دی 1342، طلاب و روحانیون بسیاری برای سخنرانیهای مذهبی راهی شهرها و شهرستانها و روستاها شدند تا با بهرهگیری از شبهای این ماه، مجلس وعظ و سخنرانی برپا کرده، آموزههای دینی و اخلاقی را در میان مردم ترویج نمایند. حجتالاسلام شیخ ناصر مکارم شیرازی نیز از جمله روحانیون جوانی بود که از ابتدای ماه رمضان به شهر آبادان مسافرت کرد و در شبهای مختلف در آنجا به سخنرانی پرداخت. فعالیتها و سخنرانیهای وی مورد توجه ساواک و شهربانی قرار گرفت. بنابراین مأموران مربوطه گزارشهای متعددی از مجالس وی تهیه کردند. از جمله بر اساس گزارشی، از ساعت 20:30 روز 17 بهمن 1342، او در مسجد فرحآباد آبادان بر منبر رفت و علیه ریاست فرهنگ آبادان سخن به انتقاد گشود و گفت: «دبیرستان فرهنگ رو به انحطاط میرود و تاکنون بیش از هزاران نفر از والدین بچهها که در دبیرستان سپهر تحصیل میکنند به من شکایت کردهاند که وضع دختران رو به خطر میرود. فساد در بین دختران دبیرستان سپهر زیاد شده [است]. من اعلام خطر به رئیس فرهنگ میکنم. چنانچه رئیس فرهنگ اقدامی برای جلوگیری از فساد [ننماید] ما اقدامات اساسی خواهیم کرد. ولی بهتر است رئیس فرهنگ برای خود کسب شهرتی بنماید و قبل از این که ما دست به اقدامات اساسی بزنیم، خود بانی این کار نیک شود.»[1]
[1] آیتالله العظمی ناصر مکارم شیرازی به روایت اسناد ساواک، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات، 1396ش، ص79
تعداد بازدید: 1932