حرف‌هایی که سبب احضار سخنران شد

جعفر گلشن روغنی

29 بهمن 1396

بنابر گزارش رئیس ساواک استان پنجم، سرتیپ مرادیان در 29 بهمن 1342 برای فرماندهی لشکر هفت کرمانشاه، مأمورین شهربانی کرمانشاه از سخنرانی سید مصطفی دیباجی فرزند سید محمدباقر خبر دادند که ضمن سخنانش گفته است: «شاهنشاه یک فرد عادی است و نباید بیش از حد به او احترام گذاشت.» این سخن سبب شد تا به پیشنهاد رئیس شهربانی، سید مصطفی دیباجی احضار شود و در بازجویی این گفته‌ها را بیان نماید: «مدت پنج سال است در ماه‌های رمضان به کرمانشاه و ایلام می‌آیم و به منبر می‌روم و تا حال کوچک‌ترین اظهاراتی که باعث ناراحتی‌ام شود ننموده‌ام، ولی امسال که در مسجد حاج ابراهیم رشید به منبر می‌رفتم بنا به توصیه اشخاص، روی منبر از حجاب زنان و دستورات قرآن کریم صحبت نمودم و کم‌کم سخنرانی من به بحث در مورد آزادی زنان کشیده شد و به دستور آقای حجت‌الاسلام حاج‌آقا عطاءالله اشرفی اصفهانی، روی منبر به آقای خمینی دعا کرده‌ام و مردم پای منبر مرا تشویق می‌کردند، من هم در مورد شرکت زنان در مجلس از قول مجله خواندنی‌ها که با آقای دکتر پیرنیا مصاحبه نموده و آقای پیرنیا اظهار داشته: «همکاران ما اگر از جنس لطیف و بعضی‌ها خوشگل هم باشد، چه بهتر است!» سخن گفته‌ام و چون در این مورد روی منبر سخن می‌گفتم مردم هم مرا تشویق و احسنت می‌کردند، من هم فکر نمی‌کردم این مطالب سیاسی است و اگر می‌دانستم این بحث‌ها سیاسی است هیچ وقت چنین اظهاراتی را نمی‌نمودم.» سید مصطفی دیباجی درباره عدم احترام به شاه نیز گفت: «من موضوع سجده نکردن نمایندگان پیغمبر اسلام به نجاشی، پادشاه حبشه را تعریف کردم. هیچ فکر نمی‌کردم این حرف کوچک‌ترین برخوردی به اعلیحضرت همایونی داشته باشد.» در پایان این گزارش، سید مصطفی دیباجی از سوی مرادیان، رئیس ساواک استان پنجم، با هشت برگ پرونده به فرماندهی لشکر هفت کرمانشاه معرفی شد تا «مشارالیه را به اتهام اهانت به شخص اول مملکت و تحریک و تشویق مردم بر علیه امنیت کشور تحت تعقیب قرارداده و نتیجه را به این سازمان اعلام» کنند.[1]

 
تعداد بازدید: 1602