نامه آیت‌الله گلپایگانی به آیت‌الله میلانی

جعفر گلشن روغنی

01 خرداد 1397

پس از آنکه آیت‌الله سیدمحمدهادی میلانی مرجع تقلید ساکن مشهد و از منتقدان برنامه‌های ضد اسلامی حکومت پهلوی، در 26 اردیبهشت 1342 درباره واقعه حمله مأموران حکومت به مدرسه فیضیه به آیت‌الله سید محمدرضا گلپایگانی نامه نوشت، آیت‌الله گلپایگانی در اول خرداد 1342 طی نامه‌ای با ذکر تشکر از ارسال نامه یاد شده، پاسخ او را داد. سپس به بیان وضع و روحیه بسیار قوی طلاب پرداخت و افزود که «خدا گواه است راضی بودم مرا به قتل برسانند ولی در آن مجمع عمومی و در آن روز عزیز و در آن مکان مقدس با ارتکاب آن اعمال وحشیانه، ایران را در نظر ملل دنیا مخصوصاً مسلمانان بدنام ننمایند.» آیت‌الله گلپایگانی همچنین اعلام کرد که «می‌خواهم به این وسیله یک‌بار دیگر هیئت حاکمه را نصیحت کنم و تذکر دهم که مصادر امور حق ندارند به عقاید ملت ایران بی‌اعتنایی کنند،‌ حق ندارند در قانونگذاری دخالت کنند. چرا به زنهای ایران... توهین می‌کنند و آنها را بیچاره و ذلیل و مخدوم معرفی می‌نمایند؟... چرا به عنوان اصلاحات و مبارزه با کمونیزم و آزادی زن، مبارزه با اسلام شروع شده؟... این چه مملکت اسلامی است که اظهار نظر در اطراف حقایق اسلام برای فقها و خطبا و نویسندگان ممنوع است؟... من به مصادر امور نصیحت می‌کنم این وضع به صلاح مملکت نیست.»

* اسناد انقلاب اسلامی، ج 1، تهران،‌ مرکز اسناد انقلاب اسلامی، 1374 ش، ص 111 ـ 117.

 
تعداد بازدید: 1473