08 ارديبهشت 1403
ساواک قزوین در گزارشی به ساواک تهران مورخ 8 اردیبهشت 1343 مینویسد:
«آقای آیتالله حاج سیدابوتراب ابوترابی[1] که قبل از ایام عید به تهران و مدتی در قم نزد فرزندش سیدعباس ابوترابی رفته بود روز قبل به قزوین وارد و خبر رسیده حاکی است:
1- در موقع اقامت نامبرده در قم وی به همراه عدهای مرکب از 100 الی 150 نفر طلاب و مردم قزوین به نام هیئت قزوینی به دیدن آقای آیتالله خمینی[2] میروند.
2- شایع است که در قم قطعنامه منتشر شده[3] و موضوع مفاد آن انحلال غیر قانونی مجلسین، استخلاص آقای طالقانی و زندانی بودن غیر قانونی سران نهضت آزادی و غیره بوده که پس از آن عدهای از روحانیون منجمله آقای مروارید[4] دستگیر شده و در مورد قطعنامه مزبور از آقای آیتالله خمینی سؤال شده او نفی و یا اثباتی جواب ندادهاند.
3- در حال حاضر عکسهای زیادی از آقای آیتالله خمینی در بعضی مدارس علمیه از جمله مدارس التفاتیه در پشت پنجره حجرهها نصب گردیده است و امکان دارد که این موضوع به سایر مدارس علمیه سرایت نماید.
4- خبر دیگر حاکی است که نوار ضبط صوتی از گفتار آیتالله خمینی مربوط به جریان زندانی بودن خود و از اینکه دست از مبارزات برنمیداریم[5] اخیراً به قزوین آورده شده و برای بعضی از طلاب پخش شده است...»[6]
پینوشتها:
[1]. آیتالله سیدابوتراب ابوترابی قزوینی از فقهای بزرگ و مشهور قزوین و از شاگردان آیات عظام شیعه در نجف اشرف بود. وی با امام خمینی ارتباطی صمیمانه و نزدیک داشته، با آغاز نهضت امام در ماجرای لایحه انجمنهای ایالتی و ولایتی، همگام با دیگر علمای بزرگ کشور به صف مبارزه با پهلوی پیوست. ابوترابی در شب عاشورای سال 1383 - مصادف با سیزدهم خرداد 1342 - طی اطلاعیهای وعاظ و روحانیون قزوین را به جلسه هماهنگی علما برای مبارزه با حکومت فراخوانده، پس از دستگیری امام در 15 خرداد به همراه سایر علمای بزرگ کشور به تهران مهاجرت کرد. آیتالله ابوترابی در سال 1352 دار فانی را وداع گفت. (یاران امام به روایت اسناد ساواک، آیتالله سیدعباس ابوترابی، 1392، ص 8 - 9)
[2]. امام خمینی در آن روزها به تازگی از حصر خانگی در تهران آزاد شده به قم بازگشته بود به این سبب از سراسر کشور گروههایی برای دیدن وی به قم میرفتند.
[3]. به مناسبت آزادی و بازگشت امام خمینی به قم در 15 فروردین 1343، شب جمعه 21 فروردین جشنی در مدرسه فیضیه برگزار شد. در پایان جشن قطعنامهای به شرح زیر از سوی حوزه علمیه قم صادر و خوانده شد:
«در این موقع که تودههای وسیع مردم، صفوف خود را برای قبول رهبری از مقام شامخ روحانیت، فشرده نمودهاند، دانشجویان حوزه علمیه قم از مراجع عالیقدر مخصوصاً حضرت آیتالله العظمی خمینی خواستارند که در تأمین مستدعیات زیر کوشش فرمایید:
۱- ایجاد نظم صحیح و برنامههای اساسی همه جانبه در داخله مراکز علمی به ویژه حوزه علمیه قم.
۲- اجرای قوانین اسلامی به صورت کامل خود و احیای سنتهای متروک شده دینی.
۳- اجرای قانون اساسی به معنای واقعی خود بهویژه اصل دوم متمم آن[3].
۴- الغای تصویبنامهها و لوایح ضد دینی و انحلال مجلسین غیرقانونی.
۵- قطع ایادی استعمار و عمال صهیونیسم از مملکت.
۶- جلوگیری از ظلم و فساد، تعمیم عدالت اجتماعی، تأمین آزادیهای فردی و اجتماعی و نیازمندیهای عمومی و ایجاد یک ایران آباد، آزاد، مستقل در زیر پرچم پرافتخار مذهب جعفری.
۷- بهبودی وضع اقتصادی و تشویق صنایع ملی و اصلاح کارگران و تهیه کار برای فارغالتحصیلان و بیکاران.
۸- جلوگیری از تولید و استعمال مواد مخدره و الکلی و کنترل دستگاههای تبلیغاتی از قبیل رادیو، تلویزیون و جراید و جلوگیری از اشاعه فحشا و منکرات از قبیل برنامههای ضد اخلاقی و سینماها و تئاترها و غیره.
۹- آزادی جمیع زندانیان بیگناه بهویژه حضرت حجتالاسلام آقای طالقانی، اساتید محترم دانشگاه و بازگشت تبعید شدگان و آوارگان به بلاد خود.
۱۰- رسیدگی به وضع معیشت بازماندگان شهدای پانزدهم خرداد.» (جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، ج 4، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی، 1385، ص 50 - 51).
[4]. حجتالاسلام شیخ علیاصغر مروارید (1303-1396ش.) فعالیت سیاسی خود را با سخنرانی علیه حکومت پهلوی از سال 1337ش. آغاز نموده، با آغاز نهضت امام خمینی به صف حامیان آنها پیوست. دلبستگی وی به امام خمینی و تبعیت بیچون و چرا از امام تا آنجا بود که به گفته یکی از مقامات ساواک «هرجا اسم [آیتالله] خمینی هست اسم مروارید هم هست!» (مروارید، علیاصغر، پاسدار اسلام، شهریور و مهر 1396، ش 427 – 428، ص 16 - 19).
[5]. منظور سخنرانی امام خمینی در جمع اقشار مختلف مردم در مسجد اعظم قم مورخ 26 فروردین 1343 است.
[6]. انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک، استان قزوین، ج 1، 1393.، ص 180.
تعداد بازدید: 733