30 خرداد 1403
ساواک در گزارشی مورخ 30 خرداد 1342 مینویسد:
«مهمترین خبر مذهبى که در هفته گذشته مورد توجه محافل روحانى و مردم متدین و متعصب قرار گرفته خبر مسافرت آیتاللّه شریعتمدارى از قم به شهر رى بوده که تا اندازهاى بین عدهاى از روحانیون تهران منجمله آیتاللّه بهبهانى[1] با تعجب و تردید تلقى شده است و عدهاى اظهار عقیده نمودهاند که نامبرده با دولت سازش کرده و احتمالاً سیاست دولت را اجراء خواهد کرد و آیتالله بهبهانى در این مورد به یکى از روحانیون گفته است اگر ثابت شود که آیتاللّه شریعتمدارى با دولت مربوط است باید به کلى او را ترک نمود و مردم هم از اطراف او پراکنده خواهند شد.[2] ...
مطلب شایان توجهى که آیتاللّه بهبهانى به روحانیون و آیات قم اظهار داشته این است که اگر مذاکرات منجر به صلح شد، روحانیون میبایست بگویند ما اجراى دقیق قانون اساسى را میخواهیم و با هیچگونه اصلاحى هم که از راه قانون و مجلس به عمل آید مخالف نیستیم. به دنبال اظهار نظرهایى که درباره علت آمدن آیتاللّه شریعتمدارى به شهر رى میشد، اعلامیهاى از طرف نامبرده منتشر گردید و طى آن اعلام شد که هدف از این مسافرت آن است که از آقایان بازداشت شده اظهار پشتیبانى و نسبت به عمل دولت اعتراض بعمل آورده معلوم شود که علما داراى نظر واحدى هستند و در عمل به وظایف شرعى متفقالقول میباشند....
عدهاى از رهبران روحانیون لبنانى مذهب شیعه نیز طى بیانیهاى روش دولت ایران را درباره روحانیون نکوهش کردهاند. در بیانیه آنها گفته شده زمامداران ایران روزنامهها را تعطیل کرده، آزادیها را محدود نموده. پارلمان را منحل ساخته، رهبران مذهبى را تحت فشار قرار داده و آنها را زندانى کرده و مدرسه بزرگ علوم دینى قم و سایر دانشگاهها را مورد حمله قرار دادهاند.»[3]
پینوشتها:
[1]. آیتالله سیدمحمد بهبهانی از روحانیون طراز اول تهران.
[2]. سیدحمید روحانی - مورخ انقلاب اسلامی - در کتاب خود با عنوان «شریعتمداری در دادگاه تاریخ» در این خصوص مینویسد:
«آقای شریعتمداری به دنبال دستگیری امام همانند بسیاری از علمای بزرگ ایران به تهران مسافرت کرد و مدتی را به عنوان اعتراض به بازداشت امام در تهران اقامت گزید و این را از شاهکارهای خود شمرد. لیکن اکنون با مراجعه به پروندههای او در ساواک میبینیم که همین حرکت او نیز با موافقت ساواک و زیرنظر آن بوده است... به دنبال دستگیری امام نیز به منظور آنکه ماسک انقلابی که به چهره زده بود دریده نشود و ماهیت او برای ملت اسلام کشف نگردد نیز چند اعلامیه صادر کرد. لیکن آنگاه که به قم بازگشت، درست در شرایط خفقان باری که رژیم شاه با نقشهها، توطئهها و پروندهسازیها میخواست نهضت را درهم بشکند، به جای آنکه مسئولیتها و وظایف اسلامی خود را در قبال نهضت به درستی انجام دهد، نه تنها از صدور هرگونه اعلامیهای خودداری ورزید که تمام نیروی خود را جهت ایجاد انحراف در مسیر نهضت اسلامی به کار گرفت....» (روحانی، حمید، شریعتمداری دردادگاه تاریخ، بیجا، 1361، ص 62 - 63).
[3]. قیام 15 خرداد به روایت اسناد ساواک، ج 3، 1378، ص 303.
تعداد بازدید: 452