13 شهريور 1403
در طی مدتی که حضرت امام خمینی در تبعید بودند، من [حجتالاسلام ابوذر بیدار] با ایشان ارتباط داستم، نامههای من الان هست. خط مبارک امام را هم دارم. اولین باری که نامه فرستادم خدمت ایشان، بهوسیله حجتالاسلام آقای شیخ محمدمهدی آصفی بود، ایشان جزو کسانی هستند که از نجف آمدند به قم. اولین نامه مرا، ایشان خدمت حضرت امام بردند. جوابش را هنوز هم دارم. در آن دوران با حضرت امام ارتباط داشتیم؛ و به خاطر همین رابطه یک روز رئیس ساواک اردبیل به من گفت: «آقای بیدار! الان پرونده شما هفت جلد شده، تو را به خدا برای خودتان و برای ما دردسر درست نکنید». کشوی میزش را باز کرد، دیدم راست میگوید، پروندهام هفت جلد است. از سوی علمای شهر اردبیل نیز مرتب پیکهای حامل نامه و تلگراف به نجف میرفت. حضرت آقای موسوی اردبیلی، آقای سیدعلی اردبیلی و آقای شیخ محمد مسایلی در آن زمان پیکهایی را به نوبت تعیین میکردند. هر بار یکی را میفرستادند که پیک شناخته نشود.
اولین بار که خدمت امام رسیدم حامل پیامهای علمای اردبیل بودم. امام پاسخ شفاهی دادند و بعد هم نامه برای آقایان فرستادند. پیامی که حضرت امام توسط من برای علمای اردبیل فرستادند این بود: «راه ما از راه احزاب جداست. دستجات سیاسی، احزاب، جبهه ملی و دیگران مطالب خودشان را میگویند و ما هم مطلب خودمان را میگوییم. شما دنبال آنها نباشید. شما حرکت روحانیت را تعقیب کنید». پیام حضرت امام این بود. بعد از این که نهضت در سال 1357 اوج گرفت ارتباط ما با پاریس و قم هرگز قطع نشد.
منبع: باقری، علی، خاطرات 15 خرداد تبریز، ماجرای آغاز انقلاب اسلامی در تبریز، ج 3، تهران، حوزه هنری، 1375، ص 81.
تعداد بازدید: 213