15 بهمن 1403
ساواک خراسان در گزارشی به ساواک تهران مورخ 15 بهمن 1341 با موضوع «آقای شیخ عباس واعظ طبسی[1]» مینویسد:
«... تشخیص اتهام نامبرده بالا از نظر این سازمان آن است که مشارٌالیه مردم را در منبر در جریان اخیر در منزل آیتالله حاجی حسن قمی تحریک به قیام و آشوب و بلوا نموده است.
... متهم در جلسات تحقیقاتی منکر ارتکاب اتهام منتسبه بوده، لکن با توجه به نکات زیر توجه اتهام به مشارٌالیه به نظر این سازمان ثابت و انکار وی به منظور فرار از مجازات میباشد.
الف)اصالت گزارشات مأمورین ویژه که صحت عملکرد آنها مورد تأیید این سازمان است.
ب) با توجه به سایر سوابق نامبرده بالا که همه آن ضمیمه پرونده است و کاشفیت از روح سرکش و ماجراجویی مشارٌالیه دارد که اغلب بیاناتش در منابر مختلف آشوبانگیز و تحریک افکار مردم علیه اقدامات مملکتی در مورد حجاب و امثالهم بوده است.
ج) بهطوریکه خود متهم در بازجویی اظهار داشته است طرح مطلب در منبر منزل آقای آیتالله قمی از طرف مشارٌالیه مبدوّ به آیه (قل أنّما اعظکم بواحده ان تقوموا لله مثنی و فرادی) بوده که خود به خود طرح مطلب تحت عنوان مزبور میرساند که هدفش از گفتار آن روز ایجاد تحریک و برانگیختن افکار عمومی علیه موضوع روز مخصوصاً با توجه به اینکه اصولاً اجتماع در روز مزبور با توجه به موقعیت زمانی در منزل آیتالله قمی بوده.
... با عرض مراتب فوق و توجه به سایر قرائن و فحوای سوابق موجود در پرونده مقرر فرمایند نامبرده را در مرکز تحت تعقیب قانونی به اتهام تحریک مردم به قیام و آشوب و بلوا قرار داده، نتیجه را ضمن اعاده عین پرونده به این سازمان ابلاغ فرمایند.»[2]
گزارش فوق به این رخداد اشاره دارد:
«از ساعت 30 /7 صبح روز جاری [5 بهمن] عدهای از کلیه طبقات شهر در منزل آیتالله قمی اجتماع نموده و چند نفر منبر رفتند و مردم را تشویق میکردند که در رفراندم شرکت نکنند...»[3]
پینوشتها:
[1]. آیتالله شیخ عباس واعظ طبسی، خطیب و از مبارزان علیه حکومت پهلوی در مشهد بود. وی فعالیت سیاسی علیه پهلوی را پیش از آغاز نهضت امام خمینی آغاز کرده، در سال 1340 به مدت 7 ماه ممنوعالمنبر بود. واعظ طبسی با آغاز نهضت همراه با دوستانش آیتالله خامنهای و شهید هاشمینژاد به میدان مبارزه آمد، بارها دستگیر و زندانی شد که آخرین آن از تیر 1354 تا خرداد 1356 بود. (انصاری، ناصرالدین، «درگذشتگان»، آینه پژوهش، فروردین و اردیبهشت 1395، ش 157، ص 137 - 144).
[3]. همان، ص 239.
تعداد بازدید: 26