18 بهمن 1403
رادیو پیک ایران[1] در 18 بهمن 1341 به پخش مطلبی به شرح زیر پرداخت. گرچه انتشار مطالبی از این دست را باید در چارچوب رقابت قدرتهای استعمارگر شوروی و آمریکا بر سر تصاحب ثروت ایران ارزیابی کرد، اما این مطلب خالی از حقیقت نیست:
«هممیهنان گرامی، مشاورین و کارشناسان خارجی که در ادارات و سازمانهای کشوری مشاغل حساسی را در چنگ خود گرفتهاند، در سراسر رشتههای اقتصادی و نقشههای عمرانی کشور نفوذ و حاکمیت مطلق دارند. پس از سالها تجربه اکنون هر فرد مطلعی میتواند بگوید که نتیجه کار این مشاورین برای اقتصاد و امور عمرانی کشور تا چه پایه هلاکتبار و مضر بوده است. مشاورین خارجی که اکثر آنها آمریکایی هستند، هر یک با شبکههای مرئی و نامرئی و شرکتهای گوناگون کشور خود رابطه دارند و در واقع عاملین و دلالان انحصارگران بزرگ در ادارات ما میباشند و وظیفه آنها تنظیم قراردادهای به اصطلاح عمرانی به نفع آن شرکتها و تأمین منافع آنها به قیمت لطمهزدن به مصالح عمرانی کشور ما است... وقتی که ما از مشاورین و کارشناسان خارجی مخصوصا آمریکایی صحبت میکنیم، منظور ما نه فقط خرابکاری شخص آنها است، بلکه اعمال غربی شرکتهای متعدد و تعداد کثیری از مقاطعهکاران و سهامداران و دلالان انحصارجویان خارجی است که دست به هم داده، مشترکاً ثروت کشور ما را به یغما میبرند و پیچ و مهره دستگاه اقتصادی و امور عمرانی کشور را در انحصار خود گرفتهاند و دست متخصصین ایرانی را از کار کوتاه میسازند و البته این لشکر متخصصین خارجی اگر در میان مقامات حساس و اعضای عالیرتبه دولت طرفداران و حامیان نیرومندی نداشتند به این سهولت نمیتوانستند طعمههای چرب و نرمی بدست آورند و آزادانه از خوان گسترده سازمان برنامه و سایر مؤسسات دولتی متمتع گردند. بند و بست با همان مقامات عالیرتبه به آنها اجازه میدهد برنده قراردادهای بزرگ امثال ساختن سدها و قرعهها و احداث شاهراهها و مجری پروژههای کوچک بشوند. مشاورین خارجی و شرکتهای وابسته به آنها حتی از پروژههای کوچک و درجه دوم مانند تأمین آب و برق و آسفالت شهرهای دوردست نیز نمیگذرند و حال آنکه مهندسین ایرانی و شرکتهای ساختمانی کاملاً صلاحیت آن را دارند که چنین پروژههایی را بهتر و دلسوزانهتر از مؤسسات خارجی انجام دهند و در ازاء آن مبالغ کمتری دریافت دارند. مشاورین خارجی تمام مراحل مختلف یک برنامه عمرانی را در دست خود متمرکز میسازند و بودجه هنگفتی را فقط میان خود تقسیم مینمایند. ...
متأسفانه گردانندگان امور که خیانتها و خرابکاریهای مشاورین خارجی هنوز چشم آنها را باز نکرده است، از کارشکنیهایی که به دست همین حضرات در برنامههای اول و دوم صورت گرفته درس عبرت نیاموخته و باز اعلام کردهاند که در برنامه سوم نیز از وجود همین مشاورین خارجی استفاده خواهند کرد. این تصمیم خیانتی آشکار به مصالح کشور و در حکم ضربت جدیدی به پیکر ناتوان اقتصاد ما است. کار عمده مشاورین خارجی ازدیاد ثروت شخصی خود از راه تاراج بودجه کشور، تبانی با کمپانیهای خارجی، کارشکنی در امر عمران و تحویل طرحهای نامرغوب است، گذشته از این با وجود مشاورین خارجی و آزادی مطلق و امر و نهی آنها و مداخلات گستاخانه آنان در امور داخلی ما استقلال در اداره امور کشور مفهوم خارجی ندارد. باید دست این بیکارههای شیاد را از دستگاههای اقتصادی و عمرانی کشور کوتاه کرد، جای آنها از کادرهای مستعد ایرانی که در لیاقت و کاردانی دست کمی از خارجیان ندارند استفاده نمود. هر دولتی که به آبرو و حیثیت و استقلال اداری کشور علاقمند است باید انجام این امر مهم را سرلوحه کار خود قرار دهد.»[2]
پینوشتها:
[1]. رادیو پیک ایران ارگان روزانه حزب توده و مرکز آن در بلغارستان بود. (قیام پانزده خرداد به روایت اسناد ساواک، ج 8، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی، 1387، ص 28).
[2]. بولتن خبرگزارى پارس محرمانه، ش 265، ص 54.
تعداد بازدید: 38