19 مهر 1404
در 19 مهر 1343 رادیو مسکو مطلبی به شرح زیر منتشر کرد:
«شنوندگان عزیز، 27 سال پیش در ماه اوت سال 1947 [مرداد 1326] موافقتنامهای درباره فعالیت میسیون نظامی آمریکا در ایران بین واشنگتن و ایران به امضا رسید.[1] این موافقتنامه ارتش ایران را تحت کنترل مستشاران نظامی آمریکا قرار داد و پستهای فرماندهی نیروهای ایران را منحصراً به ایالات متحده واگذار کرد و آمریکاییها آنها را اشغال کردند. به موجب این موافقتنامه همچنین به واشنگتن حق داده شد بدون هیچگونه محدودیتی از طرف ایران، مستشاران نظامی خود را به آن کشور اعزام دارند. ... ایالات متحده آمریکا فوراً به منظور افزایش عده مستشاران نظامی حداکثر از این حق استفاده نمود. اگر در سال 1943 [1322] جمعاً 30 مستشار نظامی آمریکا در ایران خدمت میکرد، اکنون بنا به اخبار منتشره در جراید عده آنها بیش از صد برابر شده است. ...
کافی است یادآور شویم که مستشاران نظامی آمریکا در سالهای 1952 و 1954 در امر سرکوب جنبش رهاییبخش مردم ایران در راه ملی کردن صنایع نفت کشور مجدانه شرکت داشتند. مداخله ناهنجار در امور داخلی ایران و اخلال در امنیت کشور و پرداخت حقوقهای گزاف به مستشاران نظامی آمریکا که نسبت به حقوق افسران ایرانی فوقالعاده زیاد است و تحقیر ایرانیان از طرف این مستشاران بیگانه و رفتار اوباشانه آنها موجب اعتراض روزافزون محافل اجتماعی وسیع ایران شده. ...»[2]
پینوشتها:
[1]. به موجب این موافقتنامه یک هیئت مستشاری نظامی موسوم به «آرمیش» برای «ترقی و بهبود وضع ارتش» روانه ایران شد. این موافقتنامه دولت ایران را متعهد کرد که از کشور دیگری مستشار نظامی استخدام نکند. مستشاران آمریکایی مکلف و مختار بودند از تمامی ادارات و تأسیسات نظامی ایران بازرسی و همه اسناد و مکاتبات را بررسی کنند و از تمام افسران ایرانی همردیف خود ارشد بودند. این موافقتنامه بدون اجازه و تصویب مجلس اجرا شد. (دانشجویان مسلمان پیرو خط امام، اسناد لانه جاسوسی آمریکا، ج 7، کتاب 70، تهران، مؤسسه مطالعات و پژوهشهای سیاسی، 1386، ص 519 و 561؛ مهدوی، عبدالرضا هوشنگ، تاریخ روابط خارجی ایران از پایان جنگ جهانی دوم تا سقوط رژیم پهلوی، تهران، مؤلف، 1368، ص 43و 44).
[2]. بولتن خبرگزارى پارس محرمانه، ش 169، ص 6.
تعداد بازدید: 73