نهضت امام خمینی
نامه آیت‌الله میلانی به آیت‌الله طالقانی
جعفر گلشن روغنی
03 بهمن 1396
مأمور ویژه ساواک تهران، در 3 بهمن 1342، خبر از انتشار نامه آیت‌الله سید محمدهادی میلانی خطاب به آیت‌الله سید محمود طالقانی داد.[1] این نامه در پی صدور حکم دادگاه بدوی حکومت پهلوی برای آیت‌الله طالقانی و عده‌ای دیگر نوشته شد و در آن، آیت‌الله میلانی نوشت: «به زبان و دل نسبت بدانچه از آن جناب می‌شنوم و می‌خوانم و می‌بینم شاکر و ثنا گویم: کل فعل من الجمیل جمیل [هرکاری که افراد خوب انجام بدهند خوب و زیباست.] در رقیمه کریمه شرحی از مظالم متعاقبه و به‌خصوص از تجاوزهایی که بر خلاف اصول در محاکمه آقایان، اولیاء ظلم معمول داشته‌اند، خواندم. باید عرض کنم از آنها جز این توقعی نیست. باید علماء بزرگ را زندانی نمایند. باید اساتید دانشگاه را حبس کنند. باید دانشجویان مسلمان را محکوم به حبس‌های طویل‌المدت نمایند. باید علماء بزرگ آذربایجان را شبانه توقیف و زندانی نمایند. واصبر و ما صبرک الا بالله و لاتحزن. حقیقت این است که عمل حضرتعالی و آقایان دانشمندان اعاظم جناب آقای مهندس بازرگان و جناب آقای دکتر سحابی و دیگر آقایان، آبرویی برای اسلام و مسلمین ایجاد کرد و برای تربیت ملت اسلام در سلوک طریق حقیقت و مبارزه علیه ظلم، راهی را روشن می‌کند. امید است با عنایات حضرت ولی‌عصر ارواحنافداه هرچه زودتر آثار این همه زحمات ظاهر گردد و تمام ملت از آن بهره‌مند شود.» در ادامه آیت‌الله میلانی درباره چگونگی برگزاری جلسه‌های محاکمه و رفتار متحصنین نوشته بود که: «شنیده‌ام در مدافعات حتی آقایان وکلاء محترم نیز به حکم «واذا مروا باللغو مروا کراما» سکوت فرموده‌اند، ولی ملت اسلام در همه جای مملکت سخن می‌گوید و از شما دفاع می‌کند.»[2]
[1] - حضرت آیت‌الله العظمی حاج سیدمحمدهادی میلانی، ج1، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات، 1380ش، ص505
[2] - همان، صص506 و 507
تعداد بازدید: 1382
آرشیو نهضت امام خمینی
جدیدترین مطالب
پربازدیدها
