20 خرداد 1401
مطبوعات خارجی با درک ناصحیح و مغرضانه از قیام 15 خرداد، برای توصیف این رویداد از عباراتی چون «بلوا»، «شورش»، «کودتا»، «کودتای ارتجاع» و «توطئه مرتجعین» استفاده کرده، نشان دادند که درکی از شعور سیاسی و شور دینی ملت ایران علیه استبداد و استعمار ندارند. آنان تمامی آشوبها و خرابکاریهایی که توسط عوامل پهلوی برای بدنام کردن معترضین صورت گرفته بود به ملت ایران نسبت داده، توطئه روحانیونی دانستند که از مذهب و تعصب دینی مردم برای تحقق اهداف خود و حمایت از فئودالها استفاده میکردند. شاه را اصلاحطلب و منجی ایران معرفی کرده، قدرت و جسارت وی را در سرکوب مخالفان توسعه ستودند.[1] ساواک در گزارشی با موضوع «انعکاس حوادث اخیر تهران در پاریس» مورخ 20 خرداد 1342 به یک نمونه اشاره میکند:
«وقایع اخیر تهران در روزنامهها، رادیو [و] تلویزیون پاریس منعکس گردیده است. روزنامه «France - Soil» نوشته است که: «شورشیان از دستههای مختلف مذهبی که به عنوان تظاهرات مذهبی قتل امام حسین فریاد میزدند که باید شاه و دولت علم برود. این روزنامه نوشته است که در روز سه شنبه قتل امام حسین، شورشیان به اداره رادیو [و] وزارت کشور حمله کردهاند و در جلو بازار چند کامیون پلیس آتش زده شده و قسمتی از بازار نیز طعمه حریق شده است. خسارت وارده در حدود چند میلیون فرانک و تعداد کشتهشدگان چند صد نفر و زخمیها در حدود هزار نفر میباشند.» در تمام این ماجراها چون تمام روزنامهها متفقالقولند که شورشیان علیه رفورم ارضی و آزادی زنان دست به تظاهرات زدهاند، عملیات اصلاحطلبانه اعلیحضرت همایونی[!] و دولت ایران مورد تقدیر عمومی قرار گرفته است. بیشتر روزنامهها وقایع را بررسی و تجزیه و تحلیل کردهاند و این اوضاع و احوال را ناشی از تحریکات اربابان قدیم و بعضی آخوندهای جیرهخوار آنها[!] میدانند.»[2]
پینوشتها:
[1]. رنجبر، سیفالله، «15 خرداد از دیدگاه رسانههای خارجی»، مطالعات تاریخی، بهار 1384، ش 7، ص 178 – 197.
[2]. قیام 15 خرداد به روایت اسناد ساواک، ج 7، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی، 1387، ص 515.
تعداد بازدید: 711