بروز تأثرات امت اسلامی، تسلی دل دستگیرشدگان

29 اسفند 1402

ساواک لرستان در گزارشی به ساواک مرکز مورخ 29 اسفند 1343 می‌نویسد:

«... چندی قبل نامه‌ای از طرف آقای آیت‌الله میلانی به نام حاج سیدعیسی جزایری[1] مقیم خرم‌آباد، واصل و در آن توصیه شده که امسال مراسم عید نوروز برگزار نگردد و از رسوم عادی متعارف خودداری نمایند تا بدین ترتیب اولاً تسلّی خاطری برای دل دستگیرشدگان باشد، ثانیاً بدین‌وسیله تأثرات امت اسلامی ابراز گردد. آنچه مسلم است این دستور و نامه چندان نافذ نبود و با وجودی که طلاب به وسایل مقتضی آن را در شهر منتشر نموده‌اند، مع‌هذا با اقداماتی که غیرمحسوس به عمل آمده[!]، مردم چندان توجهی به این جریان ننموده و موضوع دیدوبازدید عید و علاقه‌مندی مردم به اجرای این سنت دیرین از سال گذشته بهتر و بیشتر مشهود است....»[2]

نامه یاد شده به این شرح است:

«بسم‌الله‌ تعالی شأنه

تسلیم و تحیت وافر به عرض رسانیده در این آستان قدس به انواع دعوات یادآورم. امید آنکه موجبات آسایش روحی و جسمی و به عنایات خاصه حضرت بقیه‌الهی ارواحنا فداه نائل شوید. مدتی است مستقیماً از حالات شریفه اطلاعی ندارم و نمی‌دانم آیا راجع به اوضاع فعلی و گرفتاری‌ها که از آن جمله است زندانی بودن جمعی از حضرات اهل علم و مبلغین و سایر محترمین چه به نظر شریف رسیده و چه تصمیم گرفته‌اید. میل دارم از نتیجه افکار عالیه مطلع باشم، شاید بتوانم به خواست خداوند متعال از مجموعه افکار آقایان و آنچه به نظر می‌رسد خدمتی مفید و مؤثر انجام دهم و تاکنون برای استخلاص آقایان و مراجعت حضرت آقای خمینی[3] دامت برکاته اقداماتی شده است. و علیه سبحانه التوکل. بدیهی است دعا خواهید نمود که به اسرع‌وقت و احسن وجه نتیجه حاصل آید انشاءالله‌ و دیگر اگر صلاح بدانید دستور دهید مراسم عید نوروز برگزار نشود و از رسوم عادی متعارف خودداری نموده و فقط به مجرد صله ارحام مثلاً اکتفا نمایند. بدیهی است چنانچه عید گرفته نشود، هم تأثرات امت اسلامی بروز و ظهور خواهد داشت و هم تسلی دل دستگیرشدگان به عمل خواهد آمد. و حَسبُنَا الله‌ و نِعمَ الوَکیل و السلام علیکم.»[4]

گفتنی است بنابرگزارش ساواک مورخ 4 فروردین 1344 «از ساعت 8 صبح نوروز افراد مختلف به‌ عنوان روز اول سال به منزل آقایان قمی و میلانی، سبزواری می‌رفتند ولی منازل نامبردگان به روی مردم بسته شده بود. فقط فردی که جلوس داشته جناب آقای کفایی بود و آن‌ هم از طبقه طلاب صدی چند نفر به منزل مشارًالیه می‌رفتند ...»[5]

پی‌نوشت‌ها:

 
تعداد بازدید: 142