اعلام خطر به مردم و عزای عمومی

امام خمینی(ره) در روز بیست‌ودوم اسفند 1341 با انتشار پیام و نامه‌ای از قم، با علما و روحانیون و ملت ایران سخن گفتند. پیام ایشان، با موضوع اعتراض به زیر پاگذاشتن احکام ضروری اسلام و قرآن و خطاب به ملت ایران چنین بود:

«بسم اللّه‏ الرحمن الرحیم

إِنَّا للّه‏ و إِنَّا إِلَیهِ رَاجِعُونَ
دستگاه حاکمۀ ایران به احکام مقدسۀ اسلام تجاوز کرد، و به احکام مسلمۀ قرآن قصد تجاوز دارد. نوامیس مسلمین در شُرُفِ هتک است. و دستگاه جابره با تصویب‌نامه‏های خلاف شرع و قانون اساسی می‏خواهد زن‌های عفیف را ننگین و ملت ایران را سرافکنده کند.

دستگاه جابره در نظر دارد تساوی حقوق زن و مرد را تصویب و اجرا کند. یعنی احکام ضروریۀ اسلام و قرآن کریم را زیر پا بگذارد، یعنی دخترهای هجده ساله را به نظام اجباری ببرد و به سربازخانه‏ها بکشد، یعنی با زور سرنیزه دخترهای جوان عفیف مسلمانان را به مراکز فحشا ببرد.

هدف اجانب قرآن و روحانیت است. دست‌های ناپاک اجانب با دست این قبیل دولت‌ها قصد دارد قرآن را از میان بردارد، و روحانیت را پایمال کند. ما باید به نفع یهود، آمریکا، و فلسطین هتک شویم، به زندان برویم، معدوم گردیم، فدای اغراض شُوم اجانب شویم.

آنها اسلام و روحانیت را برای اجرای مقاصد خود مضر و مانع می‏دانند. این سد باید به دست دولت‌های مستبد شکسته شود. موجودیت دستگاهْ رهین شکستن این سد است. قرآن و روحانیت باید سرکوب شود. من این عید را برای جامعۀ مسلمین عزا اعلام می‏کنم، تا مسلمین را از خطرهایی که برای قرآن و مملکت قرآن در پیش است آگاه کنم.

من به دستگاه جابره اعلام خطر می‏کنم. من به خدای تعالی، از انقلاب سیاه و انقلاب از پایین نگران هستم. دستگاه‌ها با سوءتدبیر و با سوءنیت گویی مقدمات آن را فراهم می‏کنند. من چاره در این می‏بینم که این دولت مستبد به جرم تخلف از احکام اسلام و تجاوز به قانون اساسی کنار برود؛ و دولتی که پایبند به احکام اسلام و غمخوار ملت ایران باشد بیاید.

بارالها! من تکلیف فعلی خود را ادا کردم؛ الّلهُمَّ قَد بَلَّغتُ(1) و اگر زنده ماندم تکلیف بعدی خود را به خواست خداوند ادا خواهم کرد. خداوندا! قرآن کریم و ناموس مسلمین را از شرّ اجانب نجات بده.(2)
                                                                                                               روح‏اللّه‏ الموسوی الخمینی»

موضوع نامه امام خمینی(ره) به علما و روحانیون هم اعلام عزای عمومی در عید نوروز سال 1342 بود. در نامه ایشان آمده است:

«بسم اللّه‏ الرحمن الرحیم

خدمت ذی‏شرافت حضرات علمای اعلام و حجج اسلام ـ دامت برکاتهم
«أَعظَمَ‏اللّه‏ تَعَالَی أُجُورَکُم(3)». چنانچه اطلاع دارید دستگاه حاکمه می‏خواهد با تمام کوشش به هَدمِ احکام ضروریۀ اسلام قیام؛ و به دنبال آن مطالبی است که اسلام را به خطر می‏اندازد. لذا اینجانب عید نوروز را به عنوان عزا و تسلیت به امام عصر ـ عجل‏اللّه‏ تعالی فرجه ـ جلوس می‏کنم و به مردم اعلام خطر می‏نمایم. مقتضی است حضرات آقایان نیز همین رویه را اتخاذ فرمایند تا ملت مسلمان از مصیبت‌های وارده بر اسلام و مسلمین اطلاع حاصل نمایند. والسلام علیکم و رحمة‏اللّه‏ و برکاته.(4)
                                                                                                                روح‏اللّه‏ الموسوی الخمینی»

پی‌نوشت‌ها:

1-خداوندا! ابلاغ کردم.
2-صحیفه امام، ج 1، صص 153 و 154
3-خداوند تعالی، پاداش شما را زیاد گرداند.
4-صحیفه امام، ج 1، ص 156

 
تعداد بازدید: 8436