به انتخاب: مرجان مهدیپور
26 تير 1399
محبوبه زارعی سال 1345 در تهران متولد شد. پس از طی مقاطع تحصیلی موفق به دریافت مدرک کاردانی از مرکز تربیت معلم شد و سپس به استخدام آموزش و پرورش درآمد اما تحصیل را متوقف نکرد و در سال 1378 موفق به اخذ مدرک کارشناسی ارشد در رشته زبان و ادبیات فارسی، از دانشگاه آزاد اسلامی شد. او عضو شورای کانون شاعران و نویسندگان اداره کل آموزش و پرورش استان تهران بود. زارعی با تأثیرپذیری از دورههای مختلف تاریخ از جمله انقلاب اسلامی و جنگ ایران و عراق، شعرهایش را در روزنامه رسالت و مجله زن روز منتشر کرد. او همچنین دستی بر فیلمنامهنویسی نیز دارد؛ از جمله فیلمنامههای کوتاه «در پشت پنجره» و «کوچ» از آثار او در این حوزه موضوعی هستند.
شعر سپیدی که در ادامه میخوانید به نقل از شاعر درباره تبعید امام خمینی(ره) سروده شده است.
روزی که خورشید را دزدیدند
شک تا ناکجا ممتد شد و ایمان در تبعید
مهربانی بالوپر کنده در چاه بیژن
حرامیان شعر پاک را به گندابهای شستند
و شاعر را فرستادند تا سیب زنخدان را
بالای تمام سروهای عالم گاز بزند
قلم در این ماتم ناشکیبا گریست
تهمتن عشق به جنگ افراسیاب کینه آمد
و مهربانی را از چاه بیژن بیرون کشید
خورشید ریسمان گسست
و بر پیکر روزگار
نور تزریق کرد
قاصدک نوید را
دوباره زاییدند
آسمان پلک میزد و کوهسار را سبز سبز
در چشمان آبی خود جای میداد.
منبع: شعر و انقلاب: گفتگو با سی تن از شعرای انقلاب اسلامی، به کوشش محمدحسن زورق، تهران، سروش، 1392، ص 107.
تعداد بازدید: 2317