زهرا رنجبر کرمانی
12 شهريور 1400
12 /6 /1341
سخنان امام خمینی در مخالفت با رابطه ایران و اسرائیل
امام خمینی در دیدار با یکی از سردفتران اسناد رسمی تهران در تاریخ 12 /6 /1341 اظهار داشت:
«راهی که من انتخاب کردهام راهی است که مردم خواهان آن میباشند. و اگر من هم مثل دولتیها حرف بزنم مردم مرا هم طرد خواهند نمود. من با هیچیک از کشورهای مسلمان رابطهای ندارم[1] ولی موقعی که اختلافاتی بین همان کشورهای اسلامی و حکومت یهود به وجود میآید، چارهای جز جانبداری از حکومتهای اسلامی ندارم. و اگر دولت ایران، رابطه خود را با کشور اسرائیل قطع کند، آن وقت روحانیت ایران یکصدا بر ضد تحریکات کشورها... علیه حکومت شیعه ایران، قیام خواهند نمود. اکنون که پیشرفت آثار تمدن غرب و همچنین نفوذ تبلیغات کمونیستی، بسیاری از مردم ایران و جوانان ما را به سوی فساد کشانیده، برای جلوگیری از این خطر بزرگ، چارهای جز تقویت امور معنوی در مردم نیست؛ و کسانی که به نام تجدد، روحانیت را ضعیف میکنند به توسعه فساد دامن میزنند. ما با اسرائیل و بهاییها نظر مخالف داریم و تا روزی که مسئولین امر، دست از حمایت این دو طبقه برندارند، ما به مخالفت با آنها ادامه میدهیم.»[2]
گفتنی است در اوایل دهه 40 شمسی، بیثباتیهای سیاسی کشور و قدرتنمایی حرکتهای مذهبی که در نهایت به قیام 15 خرداد 1342 انجامید، بویژه مطرح شدن اندیشههای امام خمینی، مناسبات ایران و اسرائیل را محرمانهتر کرد.[3] با وجودیکه ساواک از روحانیون خواسته بود که به اسرائیل حمله نکنند، اما امام خمینی در سخنرانی تاریخی عاشورای 1342ش. حملات تند و شدیدی به اسرائیل کرده، عمال اسرائیل را یکی از مقصرین حادثه مدرسه فیضیه دانست. ایشان اسرائیل را به تلاش برای تسلط بر اقتصاد، تجارت و زراعت ایران و تصاحب ثروتهای ملی متهم نمود.[4] پس از قیام 15 خرداد امام خمینی به همراه جمعی از مراجع حوزه علمیه قم در اعلامیهای برائت از اسرائیل را بر علمای اسلام واجب دانست و از ایشان خواست خطرهای به رسمیت شناختن این رژیم را به جهان اسلام تذکر دهند. روابط حسنه ایران و اسرائیل، از مهمترین دلایل نارضایتی مردم از رژیم پهلوی بود و در گسترش حرکتهای ضد رژیم نقش مؤثری ایفا کرد. در نهایت با پیروزی انقلاب اسلامی، روابط سی ساله ایران و اسرائیل پایان یافت.[5]
پینوشتها:
[1]. در آنزمان رژیم شاه با تبلیغات خویش مخالفینِ همسویی این رژیم با اسرائیل را وابسته به کشورهای عرب (مصر، عراق و...) معرفی میکرد. سخن امام خمینی، در حقیقت تکذیب این ادعای ناروای حکومت پهلوی است.
[2]. خمینی، روحالله، صحیفه امام، ج 1، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، 1389، ص 77.
[3]. شهبازی، الهام، «ایران و اسرائیل از همکاری تا منازعه»، خردنامه، بهار و تابستان 1393، ش 12، ص91 – 112.
[4]. احمدی حسینی، وحیده، «رابطه ایران و اسرائیل در دوره پهلوی دوم»، تاریخپژوهی، بهار 1392، ش 14، ص 41 – 53.
[5]. شهبازی، همان، ص 95.
تعداد بازدید: 1274