پیگیری نهضت امام خمینی در دوران حصر توسط حامیان ایشان

زهرا رنجبر کرمانی

13 آذر 1400

روز 13 آذر 1342 یعنی زمانی که امام خمینی در حصرخانگی به سر می‌برد، ساواک در گزارشی می‌نویسد:

«شب دوشنبه 27 /8 /42 آقای شیخ مروارید از قم به کرمانشاه وارد و حامل مقداری اعلامیه بوده و عصر همان روز به مسجد مرحوم آقای بروجردی می‌رود و مطالب مشروحه زیر را توضیح می‌دهد:

«... اخوی شیخ مروارید در مجالس ختمی که [برای درگذشت آیت‌الله سیدمحمد بهبهانی] از طرف تهرانی‌ها برگزار می‌شود به منبر رفته و با سخنرانی‌های خود مردم را تحت تأثیر قرار می‌دهد و مردم نیز در موقع خروج از مجالس اظهار می‌کرده‌اند برای نابودی... صلوات بفرستید که از سخنرانی او چند نوار گرفته شده که من یکی را همراه خود آورده‌ام که به ایلام ببرم...»[1]

گفتنی است حجت‌الاسلام شیخ علی‌اصغر مروارید - که گزارش فوق به وی اشاره دارد - اول بار با مطالعه کتاب «کشف الاسرار» که در دهه 20 نوشته شده بود با خط مشی و تفکرات سیاسی امام خمینی آشنا شد.[2] وی مبارزات سیاسی خود را با سخنرانی علیه حکومت پهلوی از سال 1337ش. آغاز کرد و با آغاز نهضت امام خمینی به صف حامیان ایشان پیوست.[3] مروارید در مجلس تاریخی که در روز عاشورای 1342ش. در مدرسه فیضیه برگزار شد از جمله دو نفری بود که پیش از امام خمینی به منبر رفت و در سخنان تند و پرشوری به علاقه مردم به اصلاح امور با دخالت مراجع و علما اشاره کرد. این مجلس به قیام 15 خرداد و دستگیری امام خمینی و عده زیادی از روحانیون من‌جمله حجت‌الاسلام مروارید منجر شد. دلبستگی حجت‌الاسلام مروارید به امام خمینی و تبعیت بی‌چون و چرا از ایشان تا آنجا بود که به گفته یکی از مقامات ساواک در همان ایام «هرجا اسم [آیت‌الله]خمینی هست، اسم مروارید هم هست!»[4] مروارید پس از آزادی از زندان فعالیت‌های خود را از سر گرفت، توسط امام خمینی به دفعات در مناطق مختلف قم به منبر فرستاده و نزد افکار عمومی به عنوان سخنگوی امام تلقی می‌شد.[5]

پی‌نوشت‌ها:

 
تعداد بازدید: 1008