زهرا رنجبر کرمانی
17 آذر 1400
روزنامه اطلاعات در شماره روز 17 آذر 1341 در خبری از قول اسدالله علم نخستوزیر وقت مینویسد:
«چنان که میدانید یکی از مواد مهم برنامه دولت انتقال اختیارات تهران به ایالات و ولایات است که قدم اول آن برداشته شده و به آقایان استانداران اختیارات وسیعی داده شده است. البته مقرر بود در کنار آقایان خود مردم محل هم نظارت داشته باشند که با کمال تأسف اعمال این نظارت به علت انجام نشدن انتخابات ایالتی و ولایتی به بعد موکول شد. به هر صورت آقایان الان با اختیارات وسیعی به محل مأموریت خودتان بروید و کارهای عمرانی مناطق مختلف را هم باید با سرعت به انجام برسانید.
کشور ما مقدورات زیادی دارد که برای هیچ کشوری فراهم نیست. اولین و بهترین وسیله پیشرفت ما ثبات است که در پرتو وجود رژیم سلطنتی و شاهنشاه روشن بین ما فراهم آمده و باید واقعا قدر آن را بدانیم[!] و از آن استفاده بکنیم بعد هم در آمدهای مهم ما و استعدادهای مختلف ما است که برای کمتر کشوری فراهم است. اگر از این امکانات استفاده نکنیم نه تنها در قبال نسل حاضر و آینده مسئول خواهیم بود بلکه اصولاً در دنیای امروز محکوم میشویم. امیدوارم آقایان با سرعت و قاطعیت کارها را پیش ببرند.»[1]
گفتنی است بعد از انحلال مجلس بیستم توسط علی امینی – نخستوزیر - در اوایل سال 1340 قوانین مورد نیاز دولت با فرم ابتکاری! «تصویبنامه» تهیه میشد. یکی از این تصویبنامهها مربوط به انجمنهای ایالتی و ولایتی بود. این تصویبنامه اصلاحاتی مغایر با اسلام و قانون اساسی بر قانون اولیه مصوب دوره اول مجلس شورای ملی اعمال کرده و به همین سبب مورد اعتراض شدید مراجع و روحانیون بهویژه امام خمینی قرار گرفته، چندی بعد توسط دولت الغا شد. دلایل حکومت در تغییر و تبدیل قانون اولیه عبارت بودند از:
اول، زورآزمایی با روحانیت و هواخواهان مذهب با هدف حذف آنها از صحنه سیاست تا دیگر مجبور به محافظهکاری در برابر مراجع دینی نباشد؛
دوم، با برداشتن مذهب رسمی و سوگند به قرآن، به گروههای صاحب نفوذ غیر معتقد به قرآن که عملاً سیاست کشور را در اختیار داشتند (بهاییان) فرصت دهد تا موجودیت خود را اعلام کند؛
سوم، با طرح آزادی زنان علت عقبماندگی و محرومیت گذشته آنها را به عهده اسلام و قانون اساسی بگذارد؛
چهارم، آخرین مانعی که در راه پیوستگی کامل به غرب بود از میان برداشته شود.[2]
با توجه به دلایل یاد شده اظهار تأسف علم از اجرایی نشدن انتخابات انجمنهای ایالتی و ولایتی دور از انتظار نبود.
پینوشتها:
[1]. اطلاعات، س 37، شنبه 17 آذر 1341، ش 10969.
[2]. مدنی، سیدجلالالدین، تاریخ سیاسی معاصر ایران، ج 1، دفتر انتشارات اسلامی وابسته به جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، 1361، 376.
تعداد بازدید: 949