16 اسفند 1400
شاه که در سفر به قم در 4 بهمن 1341 با بیاعتنایی مردم و روحانیون قم مواجه شده، خشمگینانه روحانیونِ مخالفِ اصلاحات آمریکایی را «ارتجاع سیاه» و «صد برابر خائنتر از حزب توده»! خوانده بود، اکنون در صدد جلب روحانیون ملایم و آرام کردن اوضاع بود. به همین مناسبت چندی پس از پایان رفراندوم به مسجد سپهسالار رفته، به اصطلاح با طلاب به گفتوگو پرداخت و از طرفی تبلیغات علیه روحانیت مبارز را افزایش داد. وی در کنفرانس اقتصادی 8 اسفند 1341 خود را در پناه قانون اساسی قرار داده، رفراندوم را از منظر قانون اساسی موجه خواند. به علاوه در موارد متعدد و به طرق مختلف ایده جدایی دین از سیاست را مطرح کرد[i] و روزنامههای «اطلاعات» و «کیهان» دست به کار تبیین آن شدند. (طرفه این که تبلیغ گسترده انقلاب سفید، پوشش ندادن صدای مخالفان و حتی توهین و تخریب آنها از جانب رسانههای وابسته، به تقویت اسلام سیاسی انجامید.)[ii] روزنامه اطلاعات در ادامه سرمقاله روز 15 اسفند 1341 در ستون «جریان روز» 16 اسفند در مطلبی تحت عنوان «مذهب و مسائل روز» نوشت:
«کلیسای امروز که به این درجه مورد احترام جامعه مترقی و متمدن مسیحی است، در حقیقت وارث همان کلیسای قرون وسطی است، لکن نزدیک به سه قرن کلیسا در حال زوال و به حال نزع بود و سالها طول کشید و خونها ریخته شد تا سرانجام روحانیت مسیحی توانست راه خود را پیدا کند و با قدم نهادن به آن راه اعاده حیثیت نماید و چنان که گفتیم امروز در دنیای پیشرفته غرب، کلیسا عالیترین تکیهگاه معنوی مردم است. در سیاست هم کلیسا همین رویه را اتخاذ کرد؛ یعنی به خلاف سابق خود را از کشمکشهای موقتی و روزمره اهل دنیا کنار کشید و نیروهای خود را در طریق مبارزه با دشمنان نامرئی انسانیت، اخلاق، تقوی، صلح و سلم تجهیز کرد.»[iii]
[i]. مدنی، سیدجلالالدین، تاریخ سیاسی معاصر ایران، ج 2، قم، دفتر انتشارات اسلامی، 1378، ص 19 - 21.
[ii]. حضرتی، حسن و حسینعلی قربانی، «تأثیر ایدئولوژی پهلوی بر رشد اسلام سیاسی»، پژوهشهای انقلاب اسلامی، بهار 1396، ش 20، ص 61 - 81.
[iii]. اطلاعات، ش 11040، س 37، پنجشنبه 16 اسفند 1341.
تعداد بازدید: 1106