زهرا رنجبر کرمانی
18 اسفند 1400
حسنعلی منصور کابینه خود را در 18 اسفند 1342 یک روز پس از انتصاب به نخستوزیری، به مجلس شورای ملی معرفی و اساس برنامههای دولت خود را «اجرای هدفهای شاهنشاه در انقلاب سفید»» عنوان کرد. وی همچنین سیاست خارجی دولت خود را «بر اساس مصالح ملی مبتنی بر حفظ استقلال کامل سیاسی و اقتصادی و بسط دوستی با توجه به اصول منشور ملل متحد و احترام متقابل» دانست،[1] با وجود این یکی از ننگینترین صفحات تاریخ پهلوی در حوزه روابط بینالملل یعنی احیای قانون استعماری کاپیتولاسیون در دوره صدارت وی رقم خورد؛ قانونی که حتی وزرای کابینه وی هم به قبح آن واقف بوده، برخی از آنان کوشیدند از این حربه به سود منافع خود و علیه منصور استفاده کنند. در همین رابطه ساواک در 27 مهر 1343 گزارش میدهد:
«سناتور سیدجلالالدین تهرانی به یکی از دوستان خویش اظهار داشته: دو شب پیش پس از تصویب مصونیت قضایی اتباع آمریکایی دکتر عالیخانی[2]، دکتر آموزگار[3] و [عطاءالله] خسروانی[4] وزراء کابینه به این عمل اولیای حزب ایران نوین در محل حزب اعتراض نموده و گفتهاند: این ننگ بر دامن دولت و حزب ایران نوین تا ابد باقی خواهد ماند، لذا پس از مراجعت اعلیحضرت همایونی از شیراز از کابینه استعفا خواهیم کرد.»[5]
پینوشتها:
[1]. روزنامه اطلاعات، ش 11336، س 38، یکشنبه 18 اسفند 1342.
[2]. وزیر اقتصاد.
[3]. وزیر بهداری.
[4]. وزیر کار و خدمات اجتماعی.
[5]. مؤسسه مطالعات و پژوهشهای سیاسی، ظهور و سقوط سلطنت پهلوی، ج 2، تهران، انتشارات اطلاعات، 1369، ص 363.
تعداد بازدید: 1290