زهرا رنجبر کرمانی
20 اسفند 1400
آیتالله شیخ عباس واعظ طبسی خطیب و از ارکان مبارزان علیه حکومت پهلوی در مشهد بود. وی فعالیت سیاسی علیه پهلوی را پیش از آغاز نهضت امام خمینی آغاز کرده، در سال 1340 به مدت 7 ماه ممنوعالمنبر بود. وی با آغاز نهضت همراه با دوستانش آیتالله خامنهای و شهید هاشمینژاد به میدان مبارزه آمده، چند بار دستگیر و زندانی شد که آخرین آن از تیر 1354 تا خرداد 1356 بود.[1] گزارش ساواک به تاریخ 20 اسفند 1341 در باره اقدامات او به شرح زیر است:
«روز گذشته به علت حساسیت اوضاع کمیته اطلاعاتی در حضور آقای استاندار[2] تشکیل گردید. معظمله ضمن اظهار عدم رضایت از ساواک، علت کم لطفی خود را دستگیری آیتاللهزاده قمی و نوغانی و طبسی واعظ و همچنین مندرجات انتقادآمیز روزنامه آفتاب شرق عنوان مینمودند. به استحضار معظمله رسید که دستگیری آنان برابر دستورات مرکز و به منظور پیشگیری و جلوگیری از هرج و مرج [و] مطالب توهینآمیزی بوده است که در منابر اظهار مینمودهاند و مطالب آفتاب شرق نیز انتقاداتی است به انجمن شهر و برای جلوگیری از آنان بایستی آقای فرماندار اقدام کند و بهعلاوه شخص جنابعالی نیز در این مورد اوامری صادر نفرمودهاید تا به مدیر روزنامه مزبور تذکر داده شود، ضمن آنکه کلیه اعضاء موضوع را تصدیق نموده و معترف بودند که بعد از دستگیری سه نفر مزبور، آرامش برقرار گردیده و هیچیک از روحانیون اقدام خلافی بهعمل نیاوردهاند...»[3]
پینوشتها:
[1]. انصاری، ناصرالدین، «درگذشتگان»، آینه پژوهش، فروردین و اردیبهشت 1395، ش 157، ص 137 - 144.
[2]. سیدجلالالدین تهرانی استاندار وقت خراسان روابط بسیار نزدیکى با شاه داشته، در جلسات هفتگى که در منزلش تشکیل مىشد، از وی تمجید بسیار مىکرد. تهرانی از روحانیون به بدى یاد میکرد، اما کنار آمدن با آنها را براى رسیدن به اهدافش ضرورى مىدانست (آیتالله حاج شیخ عباس واعظ طبسی به روایت اسناد ساواک، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی، 1394، ص 47).
[3]. مرکز بررسی اسناد تاریخی، همان.
تعداد بازدید: 941