محرکین قیام 15 خرداد زیر ذره‌بین ساواک!

06 خرداد 1401

ساواک قزوین در گزارشی به ساواک تهران به تاریخ 6 خرداد 1343 می‌نویسد:

«از چندی قبل اطلاع رسیده بود عده‌ای که اغلب آنها دارای سوابق مضره و فعالیت‌های مخرب بوده‌اند، در پوشش مجالس سوگواری و تفسیر قرآن بطور مخفیانه هر شب در محلی گردهم آمده و به شایعه‌پراکنی و به یک سلسله عملیات خلاف امنیت پرداخته‌اند،... در لیله یکم خرداد که دهم محرم و مصادف با روز عاشورا بوده مأمورین مشاهده می‌نمایند که به درب مسجد شاه تعدادی اعلامیه تحت عنوان (روز دوازدهم محرم عزای ملی اعلام می‌شود)[1] بطور مخفیانه نصب شده و گزارش واصله حاکی بود این اعلامیه‌ها [به]وسیله همان عناصر و ایادی مربوطه پخش گردیده است. پس از کسب دستور از مرکز مقرر گردید پخش‌کنندگان اعلامیه با مدرک دستگیر گردند، لذا جمعیت مزبور که اغلب آنها شناخته شده بودند و از افراد اخلالگر 15 خرداد سال 42 بوده‌اند برای اینکه دستاویزی جهت خود در پوشش سوگواری داشته باشند از وجود آقای سیدمحمدجواد حجازی (معروف به لاله‌زاری) که در ایام عزاداری محرم برای روضه به قزوین آمده بود استفاده کرده و مجتمعاً به دور او گرویدند. اگرچه به علت بعضی گفتار کنایه از سیدمحمدجواد حجازی [به]وسیله شهربانی تعهد لازم گرفته شد، ولی عناصر مزبور نامبرده را چون نگین حلقه محاصره و آنی از او منفک نمی‌شدند، تا اینکه به علت بعضی گفتار تند شهربانی تصمیم می‌گیرد که واعظ مزبور را احضار و تذکرات لازم به او بدهد بطوری که گزارش شهربانی حاکیست روز 5 /3 /43 سه بار به منزل واعظ مزبور مراجعه و شخصاً به او یادآوری شده که به شهربانی آمده و خود را به رئیس شهربانی معرفی کند اما نامبرده به هیچ‌وجه به این اخطار وقعی نگذارده و در ساعت 20:00 روز مزبور مأمورین اطلاعات شهربانی مشاهده می‌کنند که واعظ مزبور بوسیله عده کثیری به حالت فشرده به مسجد شاه وارد و از آنجا که جمعیت انبوه‌تر می‌گردد، به سمت مسجد آقا سیدعلی روان می‌گردند و دیده شده است که در صفوف مقدم این جمعیت عناصر مفسده جوی[!] شناخته شده با فرستادن صلوات وی را به طرف مسجد هدایت می‌کنند. در جلوی مسجد وسیله مأمور شهربانی و پاسبان مسئول مجدداً به سیدمحمد حجازی ابلاغ می‌کنند که قبل از رفتن به منبر با رئیس شهربانی تماس بگیرد، ولی انبوه جمعیت و عناصر اخلالگر که به دور او حلقه زده بودند به حالت تعرض و فشار و بدون اعتنا به دستور مأمور به مسجد وارد و بلافاصله واعظ مزبور به وعظ مشغول می‌شود. چون استنباط گردیده بود که این عناصر اخلالگر قصد تحریک و ایجاد تشنج و عصبانی کردن مأمورین دارند و امکان داشت که اصطکاکی بین مأمورین و این جمعیت بشود، لذا بدون هیچ‌گونه عکس‌العملی منتظر مراجعت واعظ مزبور از مسجد گردیدند. پس از خاتمه وعظ نامبرده با همان عده از مسجد خارج [می‌شود]. وقتی وی نیز سوار تاکسی می‌گردد که به مسجد دیگری برود در این موقع مأمورین شهربانی به داخل تاکسی رفته و او را به شهربانی هدایت می‌کنند ... پس از استماع اظهارات نامبرده کمیته اطلاعاتی تصمیم گرفت که از واعظ مزبور تعهد و التزام گرفته شود که وی منبعد اظهارات و کنایه‌ای در منابر بیان نکند و جز به امور مذهبی به مطالب دیگری نپردازد...»[2]

پی‌نوشت‌ها:

 
تعداد بازدید: 814