24 تير 1401
با اوجگیری مبارزات و مخالفتها علیه مصوبه انجمنهای ایالتی و ولایتی در سال 1341 امام خمینی با ارسال پیامهایی به علمای شهرستانها از تمامی روحانیون و اندیشمندان کشور خواست تا مردم را از مقاصد و اهداف پنهانی رژیم آگاه کنند. در نتیجه این اقدام، دامنه نهضت امام خمینی به سراسر کشور گسترش یافت. بیانیهها و اعلامیههای امام در کوتاه زمان توسط شبکههای نیمه تشکیلاتی در شهرستانها توزیع شده، روحانیون آشکار و پنهان مواضع امام را در منابر و محافل اعلام و تشریح میکردند. در خرداد 1342 مراسم سوگواری در شیراز نیز مانند دیگر نقاط کشور برپا بوده، به رغم فشارهای امنیتی بسیاری از دستجات سینهزنی مراسم سوگواری را به راهپیمایی سیاسی بدل کرده بودند. به توصیه امام، وعاظ و روحانیون از مظالم رژیم و خطراتی که از سوی آمریکا و اسرائیل متوجه اسلام بود سخن میگفتند. با انتشار خبر دستگیری امام خمینی موجی از نفرت و انزجار در میان مردم شیراز پیدا شده، شهر در وضعیتی غیرعادی قرار گرفت. صبح روز شانزدهم خرداد مردم به دعوت آیات دستغیب و محلاتی بازار و مغازهها را تعطیل و به رغم اعلام حکومت نظامی در مسجد نو تجمع کردند، اما به زودی دریافتند که روحانیون و رهبران نهضت در شیراز شبانه دستگیر شدهاند. این خبر بر خشم مردم افزوده و بدون برنامه قبلی دستهدسته از مسجد خارج شده، با سر دادن شعارهایی در حمایت از امام خمینی و ابراز انزجار نسبت به رژیمِ استبداد دست به راهپیمایی زدند. با مداخله نیروهای انتظامی راهپیمایی به خشونت کشیده شده جمعی از مردم شهید و جمعی دستگیر شدند.[1] گزارش ساواک در 24 تیر 1342 حاکی از آن است که:
«ادامه حکومت نظامی در شیراز شب 22 تیر ماه جاری در هیئت دولت مطرح و به تصویب رسیده است.»[2]
پینوشتها:
[1]. عرفانمنش، جلیل، «نهضت پانزده خرداد در استان فارس»، پانزده خرداد، بهار 1376، ش 25، ص 24- 32.
[2]. قیام 15 خرداد به روایت اسناد ساواک، ج 7، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی، 1387، ص 266.
تعداد بازدید: 888