25 تير 1401
در 25 تیر 1342 ساواک گزارش میدهد:
«کمیته مرکزی حزب زحمتکشانِ دکتر بقایی به مناسبت وقایع اخیر[1]، نامه سرگشادهای خطاب به روحانیون صادر کرده...»[2]
بخشهایی از نامه مذکور به قرار زیر است:
«... حزب زحمتکشان ملت ایران با اعتقاد راسخ به اصول مترقی اجتماعی و با توجه به تعالیم عالیه دین مبین اسلام و احترام کامل به حقوق انسانی، اساس تشکیلات خود را بر پایههای علمی و در جهت استقرار حاکمیت ملی و منافع طبقات محروم و زحمتکش جامعه قرار داده و همواره کوشش داشته است قانون اساسی را محترم شمرده و آن را از دستبرد کسانی که عوض سوق دادن به ترقی، میخواهند سیر قهقرایی به آن بدهند محفوظ نگاه دارد... حزب زحمتکشان ملت ایران در هر موقع که ضروری و لازم تشخیص داده است، اعمال خلاف رویه و بیدادگریهای هیأت حاکمه را به وسائل مختلف تذکر داده و مورد انتقاد یا تقبیح و یا اعلام جرم قرار داده است، از همین روی برای جلوگیری از خطر بزرگی که جامعه روحانیت و مذهب و حتی قومیت ما را تهدید میکند و به منظور خنثی کردن نقشههای شومی که استنباط شده است کمیته مرکزی حزب زحمتکشان ملت ایران پس از مطالعه دقیق اوضاع و احوال و پیشبینی آینده، با در نظر داشتن حفظ نظم و آرامش و در چهارچوب قانون از لحاظ سیاسی وظیفه خود دانست مراتب ذیل را به محضر محترم مراجع تقلید «اداماللّه عزهم» پیشنهاد نماید:
1- حضرت آیتالله خمینی به عنوان عالیترین مرجع تقلید و شخص اول روحانیت به تمام مراجع داخلی و خارجی رسماً و بدون ابهام معرفی گردد.
2- کلیه تقاضاهای مختلفه به صورت شعار واحد یعنی اجرای کامل قانون اساسی و قوانینی که به تصویب مجلس شورای ملی رسیده است، منحصر گردد.
3- رسماً اعلام شود که هر کس مطلبی خارج از این اعلام دارد بستگی با مقامات روحانی ندارد.
4- با این که پر واضح است که علمای اعلام و تمام شیعیان حضرت آیتالله خمینی را به سمت شخصیت اول مذهبی و مرجع تامه تقلید پذیرفتهاند، مع هذا برای مبارزه با خدعه و تزویر دستگاه حاکمه که حداکثر کوشش را برای انکار و لوث این مطلب به کار بسته است با توجه به فتوای صریح حضرت آیتالله، دائر به حرمت تقیه، وظیفه عموم است که با فوریت هر چه تمام تر فعالیت مستمری را به عنوان یک واجب عینی در پیش گیرند و همه جا با تمام وسائل ممکنه و در هر شرایط، مقام شامخ مذهبی معظمله را به عنوان شخص اول روحانیت تأکید و تصریح نمایند و باید تمام مسلمین بدانند که تنها راه پیشرفت مقاصد ایشان در همین مطلب نهفته است و کسانی که به بهانه مصلحت اندیشی و مذاکرات و غیره در صدد اتلاف وقت هستند و از اعلام رسمی مقام ریاست تامه حضرت آیتالله جلوگیری میکنند، دانسته یا ندانسته دچار فریب دستگاه دولتی شدهاند و کمک به اجرای نقشههای شوم میکنند.
کمیته مرکزی حزب زحمتکشان ملت ایران خود را مجاز میداند به نام کلیه افراد مسلمان و با ایمان حزب، مرجعیت تامه حضرت آیتالله خمینی را رسماً اعلام نماید[3] و هر تصویبنامه یا آئیننامه دولت را که منطبق با قانون اساسی و قوانین مصوبه مجلس شورای ملی نباشد، باطل و بلا اثر بداند. والسلام علیکم و رحمه اللّه و برکاته دکتر مظفر بقایی کرمانی.»[4]
گفتنی است با آغاز نهضت امام خمینی تعدادی از اعضای رده پایین حزب زحمتکشان بر این باور بودند که باید در کنار سایر مردم در تظاهرات خیابانی شرکت کرد. طیف دیگر حزب اما همچنان به فعالیت در چارچوب قانون برای انتقاد از دولتهای وقت و نه شخص شاه - که آماج حملات تند امام خمینی بود – میاندیشیدند. بر این اساس مظفر بقایی - رهبر حزب - از حضور برخی از افراد حزب در تظاهرات ابراز نارضایتی میکرد. وی به سلطنت شاه وفادار بوده، نوک تیز حملات را متوجه دولت ها میدانست.[5]
پینوشتها:
[1]. دستگیری امام خمینی و قیام 15 خرداد.
[2]. مرکز بررسی اسناد تاریخی، مظفر بقایی به روایت اسناد ساواک، ج 2، تهران، 1383، ص 134.
[3]. علیرغم تأکید و اصرار بقایی بر حمایت از امام خمینی، ایشان نظر مثبتی نسبت به بقایی نداشت. در همین خصوص ساواک در گزارشی مورخ 18 فروردین 1342 از قول یکی از افراد حزب زحمتکشان مینویسد:
«... عدهای... بدون اطلاعِ حزب نزد آقای خمینی رفتهاند و آقای خمینی اظهار داشته که خود دکتر بقایی سازمان امنیتی است و گرنه چرا تلاش نمیکند و با ما همگامی ندارد...» (مرکز بررسی اسناد تاریخی، مظفر بقایی به روایت اسناد ساواک، ج 2، تهران، ص 99).
[4]. مرکز بررسی اسناد تاریخی، همان، ص 135.
[5]. آبادیان، حسین، زندگینامه سیاسی دکتر مظفر بقایی، تهران، مؤسسه مطالعات و پژوهشهای سیاسی، 1386، ص 437 – 438.
تعداد بازدید: 1154